Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania Mariusza O. od decyzji Wójta Gminy K. z dnia 9 stycznia 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym pytań prawnych pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., zgłoszonych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ o następującym brzmieniu:
Czy piece i suszarnie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84/?
Czy zakwalifikowanie suszarni i pieca do wypalania cegły w uchwale rady gminy, określającej stawki podatku od nieruchomości, do kategorii budynków związanych z działalnością gospodarcza, przesądza o obciążeniu podatnika podwyższoną stawką, wynikającą z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ?
podjął następującą uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., po rozpatrzeniu wniosku składu orzekającego tego Kolegium, uchwałą z dnia 11 czerwca 2002 r. nr 4/2002, postanowił na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ zwrócić się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na przytoczone w sentencji uchwały pytania prawne.
Przedstawione do wyjaśnienia wątpliwości prawne Kolegium powstały na tle następującego stanu faktycznego;
Wójt Gminy K., decyzją z dnia 9 stycznia 2002 r. (...), wydaną z powołaniem się na odpowiednie przepisy ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz uchwały Rady Gminy K. z dnia 28 grudnia 2000 r. nr XXIII/102/2000, w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości i zwolnień w tym podatku na 2001 r. ustalił Mariuszowi O. - właścicielowi gospodarstwa rolnego i przedsiębiorcy łączne zobowiązanie pieniężne na 2001 r. w ogólnej kwocie 8.693,10 zł. Na kwotę tę oprócz podatku rolnego i leśnego, składa się wyliczony podatek od nieruchomości /w kwocie 8.502 zł/, sporny w dalszym postępowaniu administracyjnym, którym zostały objęte posiadane przez podatnika szopy do suszenia cegieł o powierzchni użytkowej 1.677,5 m2 /do podstawy wymiaru przyjęto 50 procent powierzchni/, piec do wypalania cegły o powierzchni 115 m2 oraz budynek o powierzchni 12 m2 i grunty o powierzchni 2.600 m2, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Suszarnie i piec do wypalania cegieł zostały opodatkowane stawką 8 zł za m2 powierzchni, wynikającą z powołanej uchwały Rady Gminy K. z dnia 9 stycznia 2002 r. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości i zwolnień w tym podatku na 2001r.; stosownie do par. 1 ust. 2 lit. "c" tej uchwały, piece do wypalania cegieł i suszarnie zostały zakwalifikowane do budynków i ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż rolnicza lub leśna. Organ pierwszej instancji dokonując wymiaru podatku od nieruchomości przy zastosowaniu stawek podatkowych wynikających z powołanej uchwały Rady Gminy oparł się na dokonanym przez pracowników Urzędu Gminy w dniu 27 czerwca 2001 r. kontrolnym pomiarze obiektów cegielni, a także na złożonym przez podatnika w dniu 29 czerwca 2001 r. wykazie nieruchomości, potwierdzającym powierzchnię obiektów i gruntów związanych z prowadzoną cegielnią.
Pełnomocnik strony w odwołaniu od tej decyzji, wnosząc o skorygowanie /zmniejszenie/ wymiaru podatku od nieruchomości, zarzucił naruszenie art. 217 Konstytucji RP, art. 3 ust. 1 i 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, przez błędne zaliczenie suszarni i pieca do wypalania cegły do budynków oraz przepisów art. 122 par. 2 i art. 197 Ordynacji podatkowej przez niepodjęcie wszelkich działań niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a zwłaszcza niezasięgnięcie opinii biegłego w celu ustalenia, czy suszarnie i piec do wypalania cegły stanowią budynki w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.