Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku [...] Szkoły Wyższej o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi [...] Szkoły Wyższej na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] lipca 2016 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty podlegającej zwrotowi do budżetu państwa dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem postanawia: przywrócić [...] Szkole Wyższej termin do złożenia skargi
Pismem z [...] września 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) [...] Szkoła Wyższa (dalej: skarżąca, uczelnia) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (dalej: Minister) z dnia [...] lipca 2016 r. w przedmiocie ustalenia kwoty podlegającej zwrotowi do budżetu państwa dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.
Jednocześnie skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Jako podstawę wniosku uczelnia podała, iż zgodnie z uchwałą Senatu uczelni nr 5/2016 z dnia 12 marca 2016 r. ustalono harmonogram urlopów wypoczynkowych dla nauczycieli akademickich skarżącej, zgodnie z którym dla nauczycieli akademickich został wyznaczony okres urlopowy od 18 lipca do 4 września 2016 r. Zaskarżona decyzja Ministra z [...] lipca 2016 r. "trafiła na biurko" rektora już w trakcie odbywania przez niego urlopu wypoczynkowego. Wiedzę o wydanym rozstrzygnięciu rektor powziął już po urlopie, tj. 5 września 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718; zwana dalej: p.p.s.a.), skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Według treści art. 85 p.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednym z warunków przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a.). We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (art. 88 p.p.s.a.).
Z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniesienie wniosku w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełnienie (wraz z wnioskiem) czynności, dla której był ustanowiony termin oraz brak winy w uchybieniu terminu. Przywrócenie terminu do złożenia skargi uzależnione jest od przesłanki uprawdopodobnienia przez wnoszącego wniosek braku winy po jego stronie w uchybieniu terminu. Przy czym uchybienie terminu jest niezawinione wówczas, gdy nawet przy dołożeniu najwyższej staranności strona nie mogła w terminie dopełnić czynności procesowej, a brak winy w uchybieniu terminu można uznać tylko wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.