Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie - Ewa Kowalska - Hupko po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi W. S. na zarządzenie Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie założenia ewidencji zabytków postanawia: odmówić W. S. przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
W. S. po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi złożył na urzędowym formularzu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Z treści wniosku wynika, że skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, posiada dom o powierzchni 185 m2 przeznaczony do rozbiórki. W. S. oświadczył, że aktualnie nie pracuje i nie ma żadnych stałych dochodów.
W tym stanie rzeczy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym jest możliwe, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Mając na uwadze powołany przepis oraz treść wniosku o przyznanie prawa pomocy stwierdzić należy, iż brak jest uzasadnienia dla przyznania W. S. prawa pomocy w żądanym zakresie całkowitym, jak również w zakresie częściowym, ponieważ nie wykazał on w sposób nie budzący wątpliwości, iż znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, która uprawniałaby do skorzystania z instytucji prawa pomocy.
Treść art. 246 ustawy nie pozostawia wątpliwości, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, iż znajduje się w sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania prawa pomocy. Ustawodawca użył tu pojęcia: "wykaże", co oznacza, że wnioskodawca powinien udowodnić, iż jego sytuacja finansowa uniemożliwia mu poniesienie kosztów postępowania. Wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być zatem sporządzony w sposób rzetelny, powinny znaleźć się w nim wszelkie informacje niezbędne do oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy, to strona musi uprawdopodobnić okoliczności przemawiające za uwzględnieniem wniosku.
Należy też zwrócić uwagę na treść art. 255 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który stanowi, że jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W tym miejscu wskazać trzeba, że pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. zobowiązano W. S. do uzupełnienia (w terminie 7 dni) danych zawartych w złożonym wniosku poprzez: podanie źródeł utrzymania; wskazanie, czy skarżący jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, czy też ma przyznany zasiłek oraz nadesłanie aktualnego zaświadczenia z urzędu pracy o posiadaniu statusu osoby bezrobotnej; wskazanie, czy skarżący podejmuje prace dorywcze, sezonowe, z tytułu umów o dzieło, zlecenia itp., jeżeli tak, jakiej wielkości dochody uzyskuje z tego tytułu; podanie wysokości miesięcznych wydatków; wskazanie, czy skarżący korzysta z finansowej pomocy rodziny lub ze świadczeń z pomocy społecznej (jeżeli tak, jakiej wysokości jest to pomoc bądź świadczenia).
Ww. pismo zostało doręczone skarżącemu w dniu 28 stycznia 2013 r. W. S. nie udzielił żadnej odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 stycznia 2013r.
Tymczasem to na stronie składającej wniosek ciąży obowiązek wykazania przesłanek określonych w art. 246 ustawy, w interesie strony leży udzielenie wszelkich informacji niezbędnych do rozpoznania wniosku. Do uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wystarczy jedynie ogólnikowe twierdzenie strony o trudnej sytuacji finansowej. Brak informacji, których dotyczyło pismo z dnia 14 stycznia 2013 r. nie pozwala na ustalenie rzeczywistych możliwości płatniczych W. S.. Uznać zatem należy, iż skarżący nie wykazał, że znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, która uzasadniałaby przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).