Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Artur Kuś po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowe; 2) zasądzić od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Strona skarżąca A. Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z 10 lipca 2020 r. (nadanym: 13 lipca 2020 r.), wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] czerwca 2020 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z [...] grudnia 2019 r., znak: [...], [...]. Wraz ze skargą uiścił wpis sądowy w wysokości 100 zł (potwierdzenie uiszczenia wpisu k. 31).
W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że skarga zasługiwała w całości na uwzględnienie i w trybie autokontroli, na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a., wydał postanowienie z [...] sierpnia 2020 r., znak: [...] (w którym: 1) uchylił w całości powyższe postanowienie z [...] czerwca 2020 r.; 2) stwierdził, że odwołanie strony skarżącej od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z [...] grudnia 2019r. zostało wniesione w terminie i podlega rozpatrzeniu; 3) stwierdził, że działanie organu odwoławczego nie nosiło znamion działania z rażącym naruszeniem prawa i bez podstawy prawnej).
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału VII z 18 sierpnia 2020 r., organ, w piśmie z 28 września 2020 r.(k.32), poinformował Sąd, że na postanowienie autokontrolne 5 sierpnia 2020 r., nie wpłynęła skarga.
Pismem z 8 października 2020 r. (k.35), strona skarżąca (w związku z uwzględnieniem skargi), wniosła o umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 p.p.s.a., oraz zasądzenie od organu na rzecz strony skarżącej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Postępowanie sądowe należało umorzyć.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. - ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325), Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn, niż wymienione w pkt 1 i 2 tego przepisu, stało się bezprzedmiotowe.
Jedną z okoliczności uzasadniających umorzenie postępowania sądowego na podstawie powołanego przepisu jest uwzględnienie skargi przez organ w trybie tzw. autokontroli, wskutek której dochodzi do wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego aktu.
Z kolei na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a. organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.