Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi M.S. na uchwałę Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały dotyczącej składu osobowego komisji postanawia: odrzucić skargę.
Uchwałą z dnia [...] kwietnia 2011 r, Nr [...] - [...]. Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej utrzymało w mocy uchwałę Okręgowej Rady Lekarskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2010 r, Nr [...] zmieniającej uchwałę Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r w przedmiocie powołania komisji do wydania opinii o przygotowaniu zawodowym lekarza dentysty M.S.
W uzasadnieniu wskazało, iż w związku z istnieniem uzasadnionego podejrzenia niedostatecznego przygotowania zawodowego lekarza, ostateczną uchwałą Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w [...] na podstawie art. 11 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty ( Dz.U. z 2005r, Nr 226, poz 1943 ze zm ) powołało komisję do wydania opinii o przygotowaniu zawodowym lekarza dentysty M.S.
Przedmiotowa uchwała została zmieniona uchwałą Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r jedynie w zakresie składu osobowego powołanej komisji, a następnie w związku z rezygnacją z udziału w komisji W.K., Okręgowa Rada Lekarska w [...] zaskarżoną uchwałą Nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r dokonała zmiany uchwały Nr [...] w zakresie zmiany składu osobowego komisji powołując w miejsce dr. W.K., dr. E.F..
Za niezasadny uznano zarzut o nieprawidłowym składzie powołanej komisji poprzez powołanie do składu komisji dr. E.F., która wydawała opinię w postępowaniu sądowym przed sądem lekarskim.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła lekarz dentysta M.S., podnosząc, iż dr. E.F. będąc biegłą w postępowaniu przed sądem lekarskim powinna zostać wyłączona ze składu komisji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do art. 11 ust 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty ( Dz.U. z 2005r, Nr 226, poz 1943 ze zm ) " Jeżeli okręgowa rada lekarska stwierdzi, że istnieje uzasadnione podejrzenie niedostatecznego przygotowania zawodowego lekarza, powołuje komisję złożoną z lekarzy o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, która wydaje opinię o przygotowaniu zawodowym tego lekarza".
Od uchwał okręgowych rad lekarskich o powołaniu komisji lekarzowi przysługuje zgodnie z art. 57 ust 1 w/w ustawy odwołanie do Naczelnej Rady Lekarskiej, która podejmuje w tej sprawie uchwałę. Na uchwałę Naczelnej Rady Lekarskiej, o której mowa w ust. 1, służy zainteresowanemu skarga do sądu administracyjnego.
Ze wskazanych regulacji wynika, że uchwała powołująca komisję jest czynnością materialno techniczną, podjętą w trakcie toczącego się postępowania administracyjnego wszczętego w związku z istnieniem uzasadnionego podejrzenia niedostatecznego przygotowania zawodowego lekarza.
Interes prawny skarżącego lekarza sprowadza się do zakwestionowania istnienia uzasadnionego podejrzenia niedostatecznego przygotowania zawodowego i tylko w takim zakresie możliwe jest zaskarżenie uchwały o powołaniu komisji.
W niniejszej sprawie bezspornym jest, że w obrocie prawnym istnieje ostateczna uchwała Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w [...].
Przedmiotową uchwałą na podstawie art. 11 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty ( Dz.U. z 2005r, Nr 226, poz 1943 ze zm ) powołano komisję do wydania opinii o przygotowaniu zawodowym lekarza dentysty M.S.
Kolejne uchwały zmieniały jedynie ostateczną uchwałę odnośnie składu osobowego komisji w związku z rezygnacją poszczególnych osób będących członkami komisji. Uchwały powołujące nowy skład komisji nie dotyczą praw i obowiązków skarżącej wynikających z przepisów prawa dlatego nie podlegają zaskarżeniu do sądu. Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.