Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. i S. D. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. i S. D. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] maja 2007r znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty legalizacyjnej postanawia: odmówić J. i S. D. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych.
W dniu [...] września 2007 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy J. i S. D., w którym wnoszą o zwolnienie od kosztów sądowych. Na mocy postanowienia referendarza sądowego z dnia 11 października 2007 r. odmówiono przyznania prawa pomocy z zawnioskowanym zakresie. Na postanowienie to został złożony sprzeciw z tego względu postanowienie to traci moc, a sprawa podlega rozpoznaniu na nowo.
Wnioskodawcy w nadesłanym formularzu podali, że wspólnie z dwójką dzieci utrzymują się z dochodów w wysokości 315,50 złotych miesięcznie. Na kwotę tą składa się dochód wnioskodawczyni z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego w wysokości 161,00 złotych oraz dochód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w wysokości 154,50 złotych. Skarżący wskazali, że posiadają samochód osobowy Mercedes Benz z 1996r. oraz nieruchomość rolną o pow. 2,7876 ha. W formularzu dodali, że S. D. jest po udarze mózgu i nie może wykonywać żadnych prac.
Z uwagi na okoliczność iż oświadczenie złożone we wniosku było niewystarczające, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.), pismem z dnia 17 września 2007 r. wezwano wnioskodawców do nadesłania dodatkowych wyjaśnień dotyczących nadesłanego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Wyjaśnienia oraz stosowne dokumenty zostały nadesłane przy piśmie z dnia 28 września 2007 r.
W piśmie tym wnioskodawcy zaznaczyli, że zamieszkują w budynku gospodarczym w pomieszczeniach przystosowanych do zamieszkania. Zaznaczyli, że na bieżące wydatki życiowe miesięcznie przeznaczają kwotę około 1.600 zł., samochód osobowy wykazany we wniosku został sprzedany. Córka skarżących jest na wyłącznym utrzymaniu skarżących. Posiada ona mieszkanie o pow. 42 m2, oraz nieruchomość rolną o pow. 0,120 ha. Z nadesłanych dokumentów wynika, że strona comiesięcznie do ZUS-u odprowadza niecałe 1.600 zł.
Ponadto z akt administracyjnych sprawy wynika, że córka wnioskodawców M. D. jest studentką Akademii Medycznej w [...].
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z dyspozycją art. 246 § 1 pkt 2 ww. ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podkreślić należy, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Komentarz B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, wyd. Zakamycze 2005, s. 594).
Powołany wyżej przepis wskazuje, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskodawcy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.