Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 19 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w zakresie prawidłowego doręczenia decyzji nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej p o s t a n a w i a: - odrzucić skargę -
Pismem z dnia 24 lutego 2016 r. J. C. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w zakresie prawidłowego doręczenia decyzji nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. wydanej przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w przedmiocie cofnięcia skarżącemu zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów art. 32 k.p.a., art. 40 k.p.a., art. 44 k.p.a. i art. 110 k.p.a. - poprzez przyjęcie, że sporna decyzja [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] sierpnia 2015 r. została prawidłowo doręczona stronie skarżącej oraz uznanie, że doręczenie dokonane w trybie art. 44 k.p.a. było prawidłowe. Skarżący wyjaśnił, że w toku postępowania przed organem administracji powołał pełnomocnika - A.K. , któremu organ pierwszej instancji winien był doręczyć wspomnianą wyżej decyzję administracyjną. Skarżący zarzucił, że Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny nie zbadał prawidłowości dochowania trybu art. 44 § 4 k.p.a. w doręczeniu spornej decyzji, gdyż nie przeprowadził dowodów na okoliczność niepozostawienia w skrzynce pocztowej skarżącego dwóch awiz dotyczących próby doręczenia spornej decyzji organu z dnia [...] sierpnia 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że przed przystąpieniem do oceny zasadności każdej skargi Sąd ma obowiązek zbadać, czy przedstawiona mu sprawa należy do drogi sądowej, a więc czy mieści się w granicach objętych kontrolą sądową. Sąd administracyjny sprawuje bowiem sądową kontrolę działalności administracji publicznej tylko w granicach prawem określonych.
W tej sytuacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, rozpoznając niniejszą sprawę, w pierwszej kolejności obowiązany był zbadać, czy przedmiot skargi w ogóle należy do właściwości sądów administracyjnych.
Granice właściwości sądów administracyjnych oraz istota wymiaru sprawiedliwości sprawowanego przez te sądy, zostały określone wprost w art. 184 Konstytucji RP. Z przepisu tego wynika, że sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności organów administracji publicznej.
Wyraźne określone w Konstytucji RP granice właściwości rzeczowej sądów administracyjnych znalazły swoje potwierdzenie w przepisach ustaw reformujących sądownictwo administracyjne, a więc ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1066), ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - dalej także: "p.p.s.a."), jak również ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 ze zm.).