Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Do skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2012 r. utrzymującą w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2009 r. o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 24100 zł za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia - skarżący W. W. załączył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Skarżący podał, że przyczynami uzasadniającymi wstrzymanie natychmiastowego wykonania decyzji są: 1) prawdopodobieństwo wadliwości decyzji z uwagi na fakt, że zaskarżona decyzja została wydana wbrew ocenie prawnej wyrażonej przez WSA w Warszawie w wyroku z dnia 14 października 2010 r. w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1429/10 oraz w wyroku NSA z dnia 9 maja 2012 r. sygn. akt II GSK 491/11, 2) istnienie okoliczności mogącej spowodować wywołanie przez wykonanie decyzji nieodwracalnych skutków prawnych, 3) zmiana okoliczności uzasadniających nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, a także 4) stwierdzenie braku podstaw do nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
Zdaniem skarżącego wykonanie decyzji wywoła negatywne skutki dla niego, komplikujące prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na znaczący wydatek finansowy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 t.j.), dalej jako "p.p.s.a.", katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo stwierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest w stosunku do wnioskodawcy zasadne (por. postanowienie NSA z 9 września 2010 r., sygn. I OZ 671/10).
Rolą Sądu nie jest poszukiwanie dowodów na poparcie twierdzeń wnioskodawcy, albowiem to na nim spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, tak aby przekonać Sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej (por.
postanowienie NSA z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt I OZ 116/12).
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, że skarżący wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi, nie wykazał zaistnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W szczególności nie stanowi o wykonaniu tego obowiązku - gołosłowne twierdzenie skarżącego, że wykonanie decyzji wywoła negatywne skutki dla niego, komplikujące prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na znaczący wydatek finansowy.