Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. S.P.A. z siedzibą w [...], Włochy na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wycofania z obrotu i nakazu powiadomienia konsumentów o stwierdzonych niezgodnościach wyrobów w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz na stronie internetowej postanawia 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić stronie skarżącej kwotę 200 (dwieście) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
F. S.P.A. z siedzibą w [...], Włochy, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wycofania z obrotu i nakazu powiadomienia konsumentów o stwierdzonych niezgodnościach wyrobów w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz na stronie internetowej.
W odpowiedzi na skargę Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wniósł o jej odrzucenie wskazując, że skarżąca nie jest uprawniona do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm. - dalej jako: p.p.s.a.), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (art. 50 § 2 p.p.s.a.).
Przywołany przepis wyznacza zatem krąg podmiotów, którym przyznano legitymację skargową do zainicjowania postępowania przed sądem administracyjnym. I tak, można w tym zakresie wyróżnić trzy grupy podmiotów posiadających uprawnienie do skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Kryterium wyodrębnienia pierwszej z nich (najbardziej licznej) jest posiadanie przez dany podmiot interesu prawnego we wniesieniu skargi, rozumianego jako istnienie związku między sferą praw i obowiązków tego podmiotu a zaskarżonym aktem lub czynnością. Wymaga przy tym podkreślenia, że interes ten może mieć swoje źródło nie tylko w normach prawa materialnego, ale również prawa procesowego lub ustrojowego (zob. T. Woś, Komentarz do art. 50, teza 7, w: T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VI, Wolters Kluwer 2016 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OSK 2019/16, LEX nr 325285). Oznacza to, że w przypadku tej kategorii podmiotów skarga może dotyczyć tylko własnej sprawy administracyjnej określonego podmiotu, rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnoprawnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot niepodporządkowany organizacyjnie temu organowi (zob. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt VI SA/Wa 1958/07, LEX nr 463905).
Z kolei do drugiej grupy zaliczać się będą podmioty enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę, tj. prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna, dla których cechą wspólną jest to, że składają one skargę w "cudzej sprawie", a zatem dotyczącej interesów innych osób.