Skarga K. B. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Dro-gowego w przedmiocie wstrzymania natychmiastowej wykonalności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Stanisław Gronowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 grudnia 2004 r. skargi K. B. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Dro-gowego z dnia [...] września 2004 r. [...] w przedmiocie wstrzymania natychmiastowej wykonalności decyzji postanawia - odrzucić skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego
Uzasadnienie

Skargą, nazwaną zażaleniem, skarżący zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego, w którym oddalono wniosek skarżącego o wstrzymanie natychmia-stowej wykonalności decyzji organu I instancji, nakładającej karę pieniężną. Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany decyzji organu I instancji zgodnie z przepisem art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 ze zm.). W świetle tego przepisu decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z zastrzeżeniem ust. 4. Stosownie zaś do art. 93 ust. 4 tej ustawy przedsiębiorca krajowy uiszcza nałożoną karę pieniężną w terminie 21 dni od dnia jej wymierzenia; spoczywa na nim obowiązek niezwłocznego przekazania dowodu uiszczenia kary pieniężnej organowi, który ją nałożył.

Przepisy art. 93 ust. 3 i 4 powołanej ustawy, w kwestii rygoru natychmiastowej wykonalności, są normami prawa materialnego. W omawianym zakresie wspomniane przepisy są regulacjami wyczerpującymi, na co w szczególności wskazuje przepis art. 94 ust. 6, normujący kwestię zwrotu kary pieniężnej nałożonej przez organ I instancji. Innymi słowy, powołana ustawa nie przewiduje odrębnego środku zaskarżenia na rozstrzygnięcie dotyczące nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, poza możliwością złożenia odwołania na decyzję nakładającą karę pieniężną. Z powyższych względów, wbrew stanowisku skarżącego, w sprawie nie może mieć zastosowania przepis art. 108 § 2 k.p.a.

Skoro zatem na skarżone postanowienie nie przysługuje zażalenie, skarga jest niedopuszczalna (por. art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.). Stąd skarga podlega odrzuceniu (art. 58 § 1 pkt 6 wyżej powołanej ustawy).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Transportu Drogowego