Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu partii artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego jakości handlowej określonej w przepisach postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
A. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] marca 2013 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu partii artykułu rolno-spożywczego nieodpowiadającego jakości handlowej określonej w przepisach.
Następnie skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając ww. wniosek wskazano, iż jedynym źródłem dochodów strony skarżącej jest prowadzona działalność gospodarcza, która jest zawieszona od 2012 r. ze względu na sezonowość jej profilu. Wskazano, iż skarżąca musi uiszczać konieczne koszty utrzymania siebie i męża, do kosztów tych należą opłaty za mieszkanie, mas-media, koszty wyżywienia. Zdaniem strony, konsekwencje egzekucji kwoty 900 zł mogą być trudne do odwrócenia, a późniejszy zwrot podanej kwoty może nie przywrócić stanu sprzed egzekucji. Działalność gospodarcza prowadzona przez stronę wymaga ciągłych nakładów finansowych, tzn. wydatki na paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, reklamę. Dodano również, że w niedługim czasie zostanie podjęta zawieszona działalność gospodarcza, a egzekucja kary pieniężnej pozbawi skarżącą płynności finansowej i uniemożliwi pokrywanie bieżących, niezbędnych wydatków związanych z prowadzoną działalnością. W ocenie skarżącej, konsekwencją powyższego może być konieczność zaprzestania prowadzenia działalności. Wskazano również, że mąż skarżącej jest osobą bezrobotną. Do wniosku załączono PIT 11 za rok 2012 dotyczący I. T., PIT 11A za rok 2012 dotyczący skarżącej oraz potwierdzenie przyjęcia wniosku o zawieszenie działalności gospodarczej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej cytowanej jako "p.p.s.a.") wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę skarżącą we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nadto, uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Na stronie ciąży obowiązek wykazania, iż w razie wykonania zaskarżonej decyzji mogłoby to ją narazić ją na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (vide: postanowienie NSA z dnia 25 lipca 2008 r. sygn. akt II OZ 766/08, postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt II GZ 457/12 oraz postanowienie NSA z dnia 12 marca 2013 r. sygn. akt II GZ 93/13).