Referendarz sądowy Anna Michałowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. H. na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w sprawie wniosku o umorzenie należności z tytułu kosztów zastępstwa procesowego przed sądami powszechnymi p o s t a n a w i a: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym tj. 1. zwolnić od kosztów sądowych; 2. ustanowić adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w (...).
Skarżący wystąpił - na urzędowym formularzu PPF - z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku oraz oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, utrzymują się ze świadczeń emerytalno - rentowych w łącznej wysokości brutto 1979,15 zł, zamieszkują na stancji w wynajętym domu o pow. ok. 67 m.kw. Koszty podatku od nieruchomości, opłat za wodę, wywóz szamba, gaz w butli, prądu i remontów wynoszą ok. 450 zł. Dodatkowo Skarżący musi zakupić opał - 700 zł. Skarżący nie posiada nieruchomości, przedmiotów wartościowych ani oszczędności pieniężnych. Skarżący i jego małżonka są bardzo schorowani, ponoszą duże koszty leczenia. W ciągu kilku miesięcy ponieśli koszt 1500-2000 zł. Córka jest studentką i nie uzyskuje żadnych dochodów. Skarżący wraz żoną ponoszą koszty studiowania córki, koszty biletów na dojazdy, wyżywienia i zamieszkania. Nie stać ich zatem na opłacenie jakichkolwiek kosztów sądowych.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (T. j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej ustawy p.p.s.a. - ponoszenie przez Strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy ze środków publicznych jest instytucją wyjątkową i następuje tylko w przypadkach określonych w cytowanej ustawie, po spełnieniu przez stronę określonych przesłanek. Przesłanki te są każdorazowo odnoszone do stanu majątkowego osoby ubiegającej się o przyznanie rzeczonego prawa.
Treść i warunki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym określa art. 245 §2 i art. 246 §1 pkt 1 ustawy p.p.s.a. W myśl art. 245 §2 ustawy p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a, zostaje przyznane osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Na obecnym etapie postępowania na wysokość obciążeń finansowych, do poniesienia których wnioskujący byłby zobowiązany składają się wpis od ewentualnej skargi kasacyjnej (100 zł) oraz wynagrodzenie dla profesjonalnego pełnomocnika.
Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności należało uznać, iż sytuacja materialna skarżącego jest trudna i stanowi pozytywną przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Wskazane dochody rodziny w wysokości ok. 2000 zł, z uwzględnieniem wskazanych kosztów wystarczają na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych Skarżącego i jego rodziny i nie jest on w stanie poczynić z nich oszczędności, które mógłby przeznaczyć na koszty niniejszego postępowania.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji postanowienia.