Referendarz sądowy Anna Michałowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... marca 2009 r. Nr ... w przedmiocie odmowy wydania polskiego dokumentu podróży p o s t a n a w i a: - przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, tj. ustanowienia adwokata z urzędu o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.;
W dniu ... lipca 2009 r. skarżący wystąpił na urzędowym formularzu PPF z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata.
W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z żoną, która jest niepełnosprawna. Nie posiada żadnych dochodów, oszczędności pieniężnych, nieruchomości i przedmiotów wartościowych.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Postanowieniem z dnia 4 czerwca 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 697/09 przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późniejszymi zmianami) - dalej ustawy p.p.s.a. - ponoszenie przez Strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a, zostaje przyznane osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Instytucja prawa pomocy powinna być zatem stosowana w przypadku osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko ich podstawowe potrzeby życiowe.
Zasadność wniosku skarżącego rozpatrzono w dwóch aspektach, tj. z jednej strony uwzględniono wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie on zobowiązany ponieść w postępowaniu, z drugiej zaś strony jego możliwości finansowe.
Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie o stanie majątkowym i porównując je z obciążeniem wynikającym z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia skarżącemu prawa pomocy również w zakresie ustanowienia adwokata.
Dokonując takiej oceny kierowano się tym, iż skarżący jest cudzoziemcem, nie posiada wystarczającego źródła dochodu. Otrzymuje pomoc od państwa polskiego, co świadczy o jego trudnej sytuacji materialnej. Jednocześnie wskazać należy, iż pomoc ta jest pożytkowana na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, a jej wysokość nie pozwala na czynienie oszczędności przeznaczonych na koszty sądowe.
W związku z powyższym na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy p.p.s.a. postanowiono, jak w sentencji.