Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Małgorzata Leśniewska - po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J.W. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia ... stycznia 2018 r. nr ... w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oraz umorzenia postępowania administracyjnego i umorzenie zaległości w płatności opłaty abonamentowej postanawia: 1. przyznać J. W. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych; 2. ustanowić dla J. W. radcę prawnego w ramach przyznania prawa pomocy.
J. W. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oraz umorzenia postępowania administracyjnego i umorzenie zaległości w płatności opłaty abonamentowej. W niniejszej sprawie skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego uzasadniając powyższe trudną sytuacją rodzinną i zdrowotną. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący podał, że prowadzi wspólnie gospodarstwo domowe z żoną. Małżonkowie utrzymują się z emerytur w łącznej wysokości 3127 zł netto miesięcznie. Skarżący posiada działkę budowlaną o powierzchni 23 ary. Jako zobowiązania i stałe wydatki skarżący wymienił spłatę pożyczki w wysokości 1066 zł, czynsz za mieszkanie 340 zł, energię elektryczną 90 zł, leki 50 zł, telefon 50 zł. Wykonując zarządzenie referendarza sądowego skarżący przedłożył dodatkowe dokumenty źródłowe m. in. wyciąg z rachunku bankowego żony, dokument potwierdzający wysokość otrzymywanej przez żonę emerytury, 2 potwierdzenia przelewu dotyczące czynszu oraz opłaty za media za lokal mieszkalny za miesiąc maj w łącznej wysokości 336,18 zł, potwierdzenie uiszczenia opłaty za energię elektryczną w wysokości 106,55 zł za maj 2018 r., umowę konsolidacyjną kredytu gotówkowego wraz z harmonogramem spłat. Ponadto skarżący złożył dwa oświadczenia, z których wynika, że nie posiada rachunku bankowego i wraz z małżonką nie korzystają z pomocy ośrodka pomocy społecznej czy też innych osób.
W myśl art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny (pkt 2).
W ocenie referendarza sądowego, w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, dlatego też wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zasługiwał na uwzględnienie.
Skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną. Małżonkowie utrzymują się z emerytur w łącznej wysokości 3127 zł netto miesięcznie, zamieszkują lokal komunalny o powierzchni 26 m2, nie dysponują oszczędnościami, wartościowymi przedmiotami. Małżonkowie ponoszą opłaty eksploatacyjne za lokal komunalny oraz za media w łącznej wysokości ok. 340 zł, opłaty za energię elektryczną w wysokości 106,55 zł (za maj 2018 r.), opłaty za telefon w wysokości 50 zł. W ocenie referendarza sądowego wyjaśnienia skarżącego dotyczące spłat rat kredytu konsolidacyjnego zawartego w 2013 r. znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy. Umowa kredytu konsolidacyjnego została zawarta w marcu 2013 r., natomiast zgodnie z kartami informacyjnymi leczenia szpitalnego skarżący w czerwcu i wrześniu 2013 r. przeszedł dwie operacje z zakresu chirurgii naczyniowej, operacje nie były planowane, skarżący został przyjęty w trybie ostrego dyżuru. Natomiast w oświadczeniu złożonym do akt sprawy skarżący wskazał, że z powodu chorób (...),(...),(...) ponosił koszty leków, dojazdów do lekarzy, wizyt lekarskich, co opłacał z zaciągniętej pożyczki. Skarżący jest osobą schorowaną, z tego wynika konieczność stałego przyjmowania leków i w związku z tym ponoszenia ich kosztów. Zdaniem referendarza sądowego z przedstawionych dokumentów źródłowych i oświadczeń wynika, że rodzinę skarżącego stać jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb mieszkaniowo-bytowych. Aktualny poziom cen dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia wspomnianych potrzeb nie pozwala skarżącemu na poczynienie oszczędności celem pokrycia kosztów sądowych oraz wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Tym samym spełniona została przesłanka, o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a, skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.