Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Arkadiusz Tomczak po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności finansowych z tytułu "Ułatwiania startu młodym rolnikom" postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj. 1. zwolnić od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wraz z mężem oraz dwojgiem dzieci. Wśród składników majątku wymieniono gospodarstwo rolne o powierzchni 16 ha oraz dom o powierzchni 180 m2.
Wezwana do złożenia dodatkowych oświadczeń wnioskodawczyni wskazała w szczególności, że miesięczne dochody jej rodziny wynoszą około 4.200 zł i nie wystarczają na pokrycie niezbędnych kosztów utrzymania. Koszty te wynoszą bowiem: 600 zł za energię elektryczną raz na dwa miesiące, 200 zł za wodę raz na dwa miesiące, 40 za wywóz nieczystości raz na miesiąc, 804 zł za ubezpieczenie w KRUS raz na kwartał, 100 zł za telefon, 70 zł za Internet, 1300 zł z miesięcznie z tytułu rat kredytu, 1500 zł miesięcznie na wyżywienie oraz 300 zł miesięcznie na zakup podstawowych środków czystości i higieny osobistej. Wnioskodawczyni dodała ponadto, że jej synowie są w wieku szkolnym, a ich potrzeby z tym związane również należy uwzględnić w kosztach utrzymania rodziny. Miesięczne koszty związane z edukacją dzieci wynoszą około 100 zł na dziecko.
W celu zobrazowania swojej sytuacji finansowej wnioskodawczyni nadesłała zaświadczenie o rocznym dochodzie z gospodarstwa rolnego w wysokości 25.318,64 zł, wyciągi z trzech rachunków bankowych (każdy z ujemnym saldem zamknięcia); decyzje w sprawie wymiaru podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości za rok 2014; harmonogram spłat rat kredytowych; zaświadczenia o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników przez wnioskodawczynię i jej męża; decyzję o przyznaniu zasiłku rodzinnego; decyzje w sprawie przyznania płatności do gruntów rolnych. Wnioskodawczyni oświadczyła ponadto, że nie korzysta z żadnej pomocy materialnej ze strony rodziny.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - stosownie do treści przepisu art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.] - dalej: p.p.s.a., ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Natomiast instytucja prawa pomocy stanowi od niej wyjątek i przyznanie prawa pomocy następuje tylko w określonych w cytowanej ustawie przypadkach.
Stosownie do treści przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a.", prawo pomocy może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie. Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie o stanie majątkowym wnioskodawczyni oraz dokumenty obrazujące jej sytuację finansową i porównując je z obciążeniami związanymi z partycypowaniem w kosztach sądowych oraz z zastępstwem profesjonalnego pełnomocnika Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielania prawa pomocy w zakresie całkowitym. W szczególności wzięto pod uwagę, iż wnioskodawczyni wraz z rodziną utrzymuje się z dochodów z gospodarstwa rolnego, które wynoszą około 4.200 zł miesięcznie, a kwota ta jest w całości przeznaczana na bieżące wydatki związane z niezbędnym utrzymaniem. Nie bez znaczenia jest przy tym to, że wnioskodawczyni pobiera zasiłek rodzinny. Nadto strona nie posiada zasobów pieniężnych ani innego majątku, którego spieniężenie pozwoliłoby na pokrycie kosztów sądowych w sprawie.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.