Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Sędzia WSA Joanna Zabłocka po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2010 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt p o s t a n a w i a: oddalić wniosek
Pismem z 13 sierpnia 2010 r. (data nadania) skarżący - reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika - wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z [...] lipca 2010 r. wydaną w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt. W skardze zawarty został również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym podniesiono, że zaskarżona decyzja opiewa na znaczną kwotę pieniężną mogącą bardzo poważnie zachwiać stabilnością finansową gospodarstwa prowadzonego przez stronę skarżącą co może być jednoznaczne z powstaniem trudnych do odwrócenia skutków i stanowi realne ryzyko wyrządzenia stronie skarżącej znacznej szkody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. zasadą, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję organ, który wydał decyzję, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (por. art. 61 § 2 cyt. ustawy). Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższej regulacji należy wskazać, że skarżący był zobowiązany wykazać, że zachodzi jedna z przesłanek wskazanych w wymienionym przepisie, uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest przy tym wystarczający sam wniosek strony. Uzasadnienie wniosku winno bowiem wskazywać na okoliczności uzasadniające jego żądanie, przy czym okoliczności te muszą mieć charakter zindywidualizowany, a nie tylko potencjalny i hipotetyczny. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne w stosunku do skarżącego. Twierdzenia te powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi sytuacji finansowej oraz majątkowej skarżącego, np. odpisami z zeznań rocznych podatkowych, deklaracji VAT-7, bilansu, rachunku zysku i strat oraz sprawozdania finansowego (por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz.", Warszawa 2006 r., s. 188).