Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Tomasz Zawiślak po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na zmianę interpretacji indywidualnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2018 r. Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia odrzucić wniosek
Postanowieniem z 16 listopada 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę T. Sp. z o.o. w W., z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych skargi.
Pismami procesowymi złożonymi w Biurze Podawczym WSA w Warszawie 30 listopada 2018 r. Skarżąca wniosła zażalenie na to postanowienie oraz wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Uzasadniając oba środki prawne wskazała m.in. na brak faktycznego doręczenia wezwania Skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;
Zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej "p.p.s.a.") spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Niedopuszczalność wniosku oznacza, iż brak jest koniecznych warunków umożliwiających jego rozpoznanie. Ponadto o niedopuszczalności wniosku można mówić wtedy, gdy strona nie uchybiła terminowi, o którego przywrócenie wnosi (por.T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 338).
Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej oraz środek odwoławczy od orzeczenia Sądu o odrzuceniu pisma procesowego wykluczają się wzajemnie. Jeżeli bowiem strona twierdzi, że dokonała czynności w terminie, a Sąd błędnie uznał, iż uchybiła terminowi, to powinna wnieść środek odwoławczy. Wniosek o przywrócenie uchybionego terminu jest natomiast aktualny wtedy, gdy strona nie neguje uchybienia terminowi i wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Takie stanowisko zostało wyrażone w uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OSK 341/08 (publ. LEX nr 505338).
Wyłączenie możliwości równoczesnego złożenia zażalenia od postanowienia odrzucającego skargę i wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wynika nie tylko z konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, ale i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Zażalenie oparte jest bowiem na twierdzeniu, że termin został zachowany, a wniosek o przywrócenie terminu na przeciwnym - że do uchybienia terminu doszło.
Przywrócenie terminu jest niedopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych środków w zakresie postępowania sądowego, o czym stanowi art. 86 § 2 powołanej ustawy p.p.s.a., przy czym wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, zgodnie z art. 87 § 1 tej ustawy. Termin ten nie rozpoczyna biegu dopóki strona nie dowie się, że do jego naruszenia doszło. Wobec tego w sytuacji, w której strona złożyła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi wyznaczać będzie data doręczenia orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie zażalenia. Z treści bowiem art. 85-86 p.p.s.a. wynika jednoznacznie, że przywrócenie terminu dotyczyć może tylko czynności niedokonanej w terminie i wobec tego bezskutecznej, a zatem ma charakter następczy względem oceny skuteczności (terminowości) dokonania czynności procesowej.
Przedwczesny wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej uznać należy za niedopuszczalny z mocy ustawy, co ma miejsce w niniejszej sprawie (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 10 stycznia 2002 r., sygn. akt I CZ 198/01, LEX nr 53302, z dnia 7 lutego 2000 r. CKN 1261/99, Prok i Pr. 2001/4/30).
Mając to na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 88 p.p.s.a., odrzucił wniosek jako niedopuszczalny.