Naczelny Sąd Administracyjny nie jest kompetentny do orzekania w sprawach należących do właściwości innych sądów /art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Od rozstrzygnięć w sprawach emerytur, rent i innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego można zaś odwoływać się tylko do sądów powszechnych - działających jako sądy ubezpieczeń społecznych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Teresy G. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddziału w B., Inspektoratu w S. z dnia (...), w przedmiocie korekty podstawy wymiaru renty rodzinnej postanawia: odrzucić skarga.
Skargą z dnia 27 listopada 2002 r. /data nadania w urzędzie pocztowym/ Teresa G. zakwestionowała bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddziału w B., Inspektoratu w S., polegającą na braku rozpatrzenia jej wniosku z 19 kwietnia 2002 r. w przedmiocie skorygowania podstawy wymiaru renty rodzinnej po ojcu Henryku G.
Skarga powyższa, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest bowiem kompetentny do orzekania w sprawach należących do właściwości innych sądów /art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Od rozstrzygnięć w sprawach emerytur, rent i innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego można zaś odwoływać się tylko do sądów powszechnych - działających jako sądy ubezpieczeń społecznych.
Skarga w sprawie podległej właściwości innego sądu niż sąd administracyjny jest niedopuszczalna i stąd należało ją odrzucić zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wcześniej przywołanej.