1. Zawarte w art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ określenia "akty" i "czynności" należy wiązać wyłącznie z formami działania administracji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1- 4 tej ustawy.
2. W razie złożenia skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ na uchwałę organu gminy nie jest dopuszczalne w świetle art. 40 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym w związku z art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 tej ustawy wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały; nie jest także możliwe wstrzymanie wykonania uchwały ex lege w sytuacji przewidzianej w art. 40 ust. 2 ustawy o NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Pawła Cz. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia 14 grudnia 1995 r. w przedmiocie sprzedaży nieruchomości.
Paweł Cz., działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę Rady Gminy W. nr XVII/114/95 z dnia 14 grudnia 1995 r., dotyczącą sprzedaży w drodze przetargu ograniczonego działek oznaczonych numerami 1061/5 i 1061/6, stanowiących część działki nr 1061/4, położonej w Sz. na terenie gminy W. W skardze wniósł o natychmiastowe wstrzymanie wykonania opisanej wyżej uchwały. Skargę uzasadnił następująco: pismem z dnia 26 sierpnia 1996 r. wezwał Radę Gminy W. do uchylenia opisanej wyżej uchwały, narusza ona bowiem jego prawa. Wójt Gminy pismem z dnia 3 września 1996 r. poinformował go, że Rada Gminy nie zmieniła swojego stanowiska; przeciwnie - zobowiązała Zarząd Gminy do podjęcia działań zmierzających do wykonania uchwały. Bezskuteczne okazały się rozmowy skarżącego z Wójtem i Sekretarzem gminy, a na działce rozpoczęto czynności geodezyjne niewątpliwie związane z zamierzoną sprzedażą. Zaskarżona uchwała narusza, jak twierdzi skarżący, jego żywotny interes prawny, a w szczególności co najmniej narusza art. 23 "p." 4 /najprawdopodobniej chodzi o art. 23 ust. 4/ ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ oraz art. 8 tej ustawy, jako że wyraża zgodę na sprzedaż nieruchomości w trybie przetargu, podczas gdy art. 4 "p." 8 /prawidłowo art. 4 ust. 8/ przewiduje wyraźnie, że byłemu właścicielowi lub jego następcy prawnemu przysługuje prawo nabycia nieruchomości w trybie bezprzetargowym. Zaskarżona uchwała przewiduje w par. 1 sprzedaż w drodze przetargu ograniczonego, co w istotny sposób narusza prawa skarżącego. Zaskarżona uchwała narusza prawa skarżącego również z tej przyczyny, że nieruchomość została przejęta wraz z przyległymi działkami w wyniku bezprawnego zastosowania przepisów o reformie rolnej, co stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 kwietnia 1996 r. (...). Jak wywodzi skarżący, sporna nieruchomość, aczkolwiek bezprawnie wpisana do księgi wieczystej jako własność Skarbu Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej, ale z rażącym naruszeniem jego przepisów, i następnie skomunalizowana, stanowi własność prywatną, a nie gminną. Gmina poinformowana o wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, jaki zapadł w sprawie, (...) powinna wstrzymać się z dysponowaniem tą nieruchomością. Rada Gminy, jako organ samorządu terytorialnego, jest szczególnie zobowiązana do przestrzegania prawa i ochrony praw obywateli, natomiast sprzedaż bezprawnie zagarniętego mienia w potocznej mowie określana jest jako paserstwo. W konkluzji skarżący podniósł, iż podobne sprawy miały już swój finał w Naczelnym Sądzie Administracyjnym i doprowadziły do wyroków ustalających nieważność umowy. Do skargi załączono wyrok Ośrodka Zamiejscowego NSA w Katowicach (...) oraz wyrok Sądu Wojewódzkiego w (...) z dnia 7 października 1993 r. (...). Zdaniem skarżącego, podejmując zaskarżoną uchwałę, Rada Gminy naraża Skarb Państwa i organy samorządowe na szkodę, a wniosek o wstrzymanie wykonania uchwały spowodowany jest tym, że jej wykonanie, łącznie z zawarciem umowy, ma nastąpić jeszcze we wrześniu 1996 r.