Art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 368 ze zm./ nie daje podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Józefa Ć. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2004 r. I SAB/Wa 42/04 w sprawie ze skargi Józefa Ć. na bezczynność Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. w przedmiocie kupna kwatery - oddala skargę kasacyjną; (...).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 21 kwietnia 2004 r. I SAB/Wa 42/04 odrzucił skargę Józefa Ć. na bezczynność Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. w przedmiocie kupna kwatery. W uzasadnieniu sąd wskazał, że przepis art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ stanowi, że sprzedaży kwater lub lokali mieszkalnych, określonych w rozdziale 6 tej ustawy, dokonuje w drodze umowy dyrektor oddziału rejonowego agencji, na wniosek osoby uprawnionej lub najemcy. Wynika z tego przepisu, że dla czynności związanych ze sprzedażą kwater przewidziany jest tryb cywilnoprawny, również jeżeli chodzi o rozpoznanie wniosku o sprzedaż.
Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie przewidują orzekania przez sądy administracyjne w sprawach skarg na bezczynność organów w sferze cywilnoprawnej.
Józef Ć. wniósł od postanowienia skargę kasacyjną, w której zarzucił błędną wykładnię art. 57 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych. Na tej podstawie wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji oraz o przyznanie na rzecz skarżącego kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wywodził, że Prezes WAM w W., odmówił wszczęcia postępowania w sprawie skargi na postępowanie Oddziału Rejonowego WAM w K., po rozpoznaniu wniosku o sprzedaż kwatery stałej na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 368/ uznając, że rozpatrzenie wniosku o sprzedaż kwatery jest czynnością cywilnoprawną i nie podlega postępowaniu administracyjnemu. Według art. 233 Kodeksu postępowania administracyjnego "Skarga w sprawie indywidualnej, która nie była i nie jest przedmiotem postępowania administracyjnego, powoduje wszczęcie postępowania, jeżeli została złożona przez stronę". Oznacza to, że niezależnie od kwalifikacji prawnej sprawy, odmowa wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie rozpatrzenia skargi jest naruszeniem prawa. Prezes WAM w W. odmówił też wszczęcia postępowania w sprawie odwołania od decyzji Zastępcy Dyrektora Oddziału Rejonowego WAM w K., uzależniającej sprzedaż kwatery stałej od warunku, który nie przewiduje rozdział 6 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, regulujący zasady sprzedaży kwater stałych - uzasadniając, że rozpatrzenie wniosku o sprzedaż kwatery stałej jest czynnością cywilnoprawną i jako taka nie podlega postępowaniu administracyjnemu.
Nie ma podstaw do kwalifikowania jako sprawy cywilnej czynności obejmującej postępowanie przy rozpoznaniu wniosku o sprzedaż kwatery na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP dlatego, że:
- po pierwsze, prawo zakupu kwatery określa ustawa o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, która przyznaje to prawo indywidualnym osobom na podstawie indywidualnych cech, określonych w ustawie,
- po drugie, postępowanie w sprawie rozpatrzenia wniosku o sprzedaż kwatery stałej jest postępowaniem w sprawie ustalenia indywidualnego prawa wnioskodawcy, określonego w ustawie. Jest to rozstrzygnięcie władcze o pozbawieniu lub przyznaniu indywidualnego prawa określonego w ustawie, co jest rozstrzygnięciem w formie decyzji administracyjnej.