Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o wymierzenie grzywny A. S. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą A z/s w Z. za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć A. S. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą A z/s w Z. grzywnę w kwocie 100 (słownie: sto) złotych; II. zasądzić od A. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A z/s w Z. na rzecz wnioskodawcy kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 18 grudnia 2019 r. A. K. (wnioskodawca, strona, skarżący) wniósł w oparciu o art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o wymierzenie A. S. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą A z/s w Z. (podmiot zobowiązany) grzywny za nieprzekazanie skargi z dnia 9 sierpnia 2019 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.
Pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. podmiot zobowiązany udzielił odpowiedzi na wniosek skarżącego o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi. Wyjaśnił, że przyczyną opóźnienia był jego stan zdrowia. Leczenie, które odbył, odbiło się negatywnie na funkcjonowaniu firmy, a większość zadań dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem wykonywał osobiście. Nie posiada też zaplecza kadrowego, czy osoby pełniącej funkcję jego zastępcy. Podmiot zobowiązany wniósł o niewymierzanie mu grzywny i nieobciążanie kosztami postępowania z uwagi na fakt udzielenia żądanej informacji i jego obecną sytuacje zdrowotną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Na wstępie przypomnieć należy, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania (art. 54 § 2 p.p.s.a.). Jednocześnie stosownie do art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1429, dalej: u.d.i.p.), w przypadku skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. W razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania w terminie skargi, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (art. 55 § 1 p.p.s.a.).
Następnie wskazać trzeba, że grzywna, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. ma charakter mieszany, tj. dyscyplinująco-restrykcyjny. Kara finansowa służy zapobieganiu naruszeniom prawa przez organ w przyszłości. Grzywna stanowi bowiem istotną dolegliwość, szczególnie w przypadkach, gdy organ notorycznie nie wywiązuje się z obowiązków wynikających z art. 54 § 2 p.p.s.a. (vide postanowienia NSA: z dnia
4 listopada 2010 r. w sprawie I OZ 836/10, z dnia 25 sierpnia 2011 r. w sprawie I OZ 597/11, z dnia 23 września 2011 r. w sprawie II OZ 790/11, https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Rolą grzywny jest jednocześnie ukaranie organu za jego nieprawidłowe działania. W ten sposób organ ponosi odpowiedzialność za uniemożliwienie albo utrudnienie realizacji prawa do sądu. Sfomułowanie "sąd może orzec o wymierzeniu grzywny", użyte w § 1 powołanego przepisu wskazuje, że wymierzenie grzywny nie jest obligatoryjne i kwestia ta pozostawiona jest uznaniu sądu. Sąd wymierzając organowi grzywnę bierze pod uwagę specyfikę i charakter danej sprawy - może uwzględnić m.in. charakter, pozycję i sytuację organu administracji; przykład, jaki postępowanie tego organu daje innym; wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego; potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości; a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 p.p.s.a. (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2014 r. sygn. akt I OZ 1259/13, Lex nr 1419496).