Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV wniosku G. S. o wymierzenie wspólnikom spółki cywilnej [...] grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi postanawia: I. odrzucić wniosek o wymierzenie grzywny; II. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Uzasadnienie:
G. S. wnioskiem z dnia 3 kwietnia 2015 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wymierzenie wspólnikom spółki cywilnej [...] grzywny, za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi z dnia 30 stycznia 2015 r. na bezczynność wskazanych wspólników w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w zakresie procedury sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy J. W odpowiedzi na wniosek wskazano, że zarówno spółka cywilna jak i przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą nie są podmiotami zobowiązanymi do udzielenia informacji publicznej o których mowa w art. 4 z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198 ze zm. dalej u.d.i.p).. Wskazani we wniosku przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, zawarli umowę cywilną z gminą J. na wykonanie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tej gminy. Zawarcie takiej umowy nie czyni jednak z przedsiębiorców organu o którym mowa w art. 4 u.d.i.p. W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zażył co następuje
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej p.p.s.a.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s..a). Z kolei zgodnie z art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Należy podkreślić, że rozpatrzenie wniosku o wymierzenie grzywny z art. 55 § 1 p.p.s.a. jest odrębnym postępowaniem w rozumieniu art. 63 p.p.s.a., toteż w jego wyniku wniosek taki może ulec odrzuceniu, jeżeli spełnione zostaną przesłanki z art. 58 § 1 p.p.s.a. Dokonując wykładni powołanych przepisów uwzględnić należy regulacje wyznaczające zakres właściwości sądów administracyjnych. W orzecznictwie przyjmuje się, że wniosek o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę może być rozpoznany jedynie wówczas, gdy skarga dotyczy sprawy należącej do właściwości sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 29 grudnia 2010 r. sygn. akt I OZ 953/10). Oznacza to, że w przypadku, gdy skarga do sądu administracyjnego ze względu na jej przedmiot jest niedopuszczalna, to również niedopuszczalny jest wniosek o wymierzenie organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem jej w terminie (por. postanowienie NSA z dnia 3 października 2012r. sygn. akt I OZ 739/12). Przepis art.1 p.p.s.a. stanowi, że Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne). W art. 3 § 2 p.p.s.a. określono enumeratywnie prawne formy działania administracji publicznej podlegające kognicji sądu administracyjnego jak i bezczynności organu jako podstawy do wniesienia skargi. Ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zawiera definicji pojęcia organu administracji publicznej. W związku z powyższym uznać należy, iż w przypadku powierzenia jakiemukolwiek podmiotowi na mocy ustawy realizacji zadań publicznych w jednej z form określonych w art.3 p.p.s.a., podmiot ten staje się organem administracji publicznej w rozumieniu omawianej ustawy i dopuszczalne jest postępowanie sądowoadministracyjne. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 22 maja 2012 r. I OZ 344/12) wyraził pogląd, że obowiązek, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. spoczywa nie tylko na organie administracji publicznej w sensie ustrojowym, lecz również na innych podmiotach, które z uwagi na nałożone na nie przepisami prawa zadania i kompetencje, należy uznać za organy administracji w sensie funkcjonalnym (por. postanowienie NSA z dnia 22 maja 2012 r. sygn. akt I OZ 344).