Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec (spr.) na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 kwietnia 2018 r. wniosku P. Z. w przedmiocie wymierzenia Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. postanawia I. wymierzyć Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywnę w wysokości 100 (sto) złotych za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy w terminie; II. zasądzić od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz P. Z. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
P. Z. w piśmie z 4 lutego 2018 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o wymierzenie Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. za nieprzekazanie w terminie 30 dni skargi P. Z. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] września 2017 r. nr [...], którym Organ utrzymał w mocy postanowienie własne z [...] kwietnia 2017 r. nr [...], oddalające skargę na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w W. w zakresie podjęcia czynności administracyjnych, zmierzających do zastosowania środków egzekucji wobec Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w W. w związku z realizacją decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w W. z [...] stycznia 2009 r. nr [...] o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia pn. Budowa obsługi komunikacyjnej terenów sąsiadujących z linią kolejową PKP oraz z projektowaną trasą ekspresową [...] - budowa ulicy [...]
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Wniosek o ukaranie grzywną należało uznać za zasadny.
Podstawę prawną wymierzenia grzywny stanowi przepis art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1396), zwana dalej "p.p.s.a.". Zgodnie dyspozycją tego przepisu w razie niezastosowania się przez organ do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. Wskazany w art. 54 § 2 p.p.s.a. obowiązek polega na przekazaniu sądowi skargi, która w myśl art. 54 § 1 p.p.s.a. wnoszona jest za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi, wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Wysokość grzywny ograniczona została do dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 p.p.s.a.).
Podkreślić należy, że celem grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., jest nie tylko pełnienie funkcji dyscyplinującej (mającej na celu doprowadzenie do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku procesowego), ale również funkcji represyjnej. Ta druga funkcja służy bowiem ochronie wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki. Poza tym grzywna pełni również funkcję prewencyjną, albowiem ukaranie nią służy także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy. W wymiarze indywidualnym ukarany organ będzie wszak chciał uniknąć powtórzenia takiej sytuacji, choćby z uwagi na związane z tym uszczuplenie środków finansowych (por. uchwała 7 sędziów NSA z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II GPS 3/09).