|POSTANOWIENIE | , Dnia 28 listopada 2019 roku, , , Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym:, Przewodniczący, Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, , , po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 roku, na posiedzeniu niejawnym, wniosku [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...], o wymierzenie grzywny Radzie Miejskiej w [...], za nieprzekazanie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, , postanawia:, wymierzyć Gminie [...] grzywnę w wysokości 1.000 zł (jeden tysiąc złotych);, oddalić wniosek o wymierzenie grzywny w pozostałym zakresie;, zasądzić od Gminy [...] na rzecz skarżącego [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] kwotę 597 zł (pięćset, dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.,
W dniu 20 lutego 2019 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] złożyła wniosek do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Radzie Miejskiej w [...] grzywny w kwocie 5.000 zł oraz o zasądzenie na rzecz skarżącej spółki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Wnioskodawca wskazał, że pismem z 6 listopada 2018 r. wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w [...] nr [...] z [...] lipca 2014 r., która została doręczona organowi 23 listopada 2018 r. (potwierdzenie nadania k. 30, potwierdzenie odbioru k. 31). Pomimo wniesienia skargi organ nie zastosował się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie przekazał skargi do Sądu pomimo upływu terminu trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
W odpowiedzi na wniosek, Rada Miejska w [...] wniosła o jego oddalenie podnosząc, że skarga spółki wraz z odpowiedzią na skargę została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 19 grudnia 2018 r. W dniu 30 maja 2019 r. organ powziął informację, że skarga spółki wraz z odpowiedzią na skargę nie wpłynęła do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Jak wynika z przekazanych akt sprawy skarga [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] z [...] listopada 2018 r. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] nr [...] z [...] lipca 2014 r. została wniesiona do organu 23 listopada 2018 r., a zatem trzydziestodniowy termin na przekazanie przedmiotowej skargi tut. Sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, upływał 24 grudnia 2018 r. W zakreślonym terminie Burmistrz Miasta [...] - reprezentujący Gminę [...] przed sądami administracyjnymi zgodnie z uchwałą 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. (sygn. akt I OPS 3/12, ONSAiWSA 2013/2/21) - nie przekazał przedmiotowej skargi spółki. Skarga została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 6 czerwca 2019 r. (koperta k. 108 akt o sygn. IV SA/Wa 1316/19).
Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302, dalej "p.p.s.a."), organ zobowiązany jest przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 (art. 55 § 1 p.p.s.a.). Przepisy te przewidują zatem dwa warunki, których spełnienie pozwala sądowi na wymierzenie grzywny, tj. stwierdzenie uchybienia przez organ trzydziestodniowemu terminowi do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz złożenie przez stronę wniosku o wymierzenie grzywny.
Jak zwraca się uwagę w orzecznictwie, art. 55 § 1 p.p.s.a. ma charakter dyscyplinująco-represyjny (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r. o sygn. akt II OSK 1024/06, dostępne www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Funkcja dyscyplinująca polega na przymuszeniu organu grzywną do przesłania skargi, odpowiedzi na nią oraz akt sprawy. Aktualizuje się ona wtedy, gdy organ nie dopełnił tej czynności, a sąd chce na nim wymóc jej dokonanie. W przypadku uchybienia terminowi przewidzianemu w art. 54 § 2 p.p.s.a. w przekazaniu skargi, odpowiedzi na nią i akt postępowania administracyjnego funkcja dyscyplinująca kwestii przekroczenia terminu nie dotyczy. Przekroczenie terminu wiąże się z funkcją represyjną, niezależnie od tego, czy organ przesłał skargę, odpowiedź na skargę i akta przed powiadomieniem sądu, czy też nie. Różnica sprowadza się do tego, że w pierwszym przypadku funkcja represyjna występuje obok funkcji dyscyplinującej, w drugim zaś już nie. Funkcja represyjna z art. 55 § 1 p.p.s.a. znajduje uzasadnienie w potrzebie ochrony konstytucyjnego prawa do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 ust. 1 Konstytucji), w sytuacji, gdy sąd rozpoznaje wniosek o wymierzenie grzywny mimo dopełnienia przez organ obowiązków z art. 54 § 2 p.p.s.a. z uchybieniem terminu. W związku z powyższym zauważyć należy, że orzeczenie sądu w sprawie wymierzenia organowi grzywny ma charakter uznaniowy. Użyte w art. 55 § 1 p.p.s.a. sformułowanie "może" oznacza, że ustawodawca pozostawił sądowi ocenę zasadności wymierzenia grzywny. Oznacza to, że sąd może, ale nie musi wymierzać grzywny. Rozpoznając wniosek o wymierzenie grzywny sąd winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc na jakim etapie postępowania sądowego w sprawie głównej został złożony wniosek, jaka jest motywacja skarżącego, jak duże było przekroczenie terminu, jakie były przyczyny niedopełnienia obowiązku przez organ. Konstrukcja ustawowa w kwestii wymierzenia organowi grzywny w oparciu o art. 55 § 1 p.p.s.a., jest w tej mierze elastyczna i dopasowana do zmiennych realiów praktyki i zawsze należy mieć na względzie okoliczności konkretnej sprawy.