Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 10 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. D. na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w rozpatrzenia wniosku z dnia [...] r. o zawieszenie postępowania w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego postanowił: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. D. D. wniósł skargę na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o zawieszenie postępowania w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego.
Strona w przedmiotowy piśmie wyraża swoje niezadowolenie z działań organu który przez swoje działania na także zaniechanie działań w tym odstąpienie od rozpoznania wniosku z dnia [...] r. spowodował naruszenie prawa w tym, art. 32 ust. 1 zd. 1 i 2 Konstytucji, naruszenia art. 7 k.p.a. wskutek pominięcia słusznego interesu skarżącego, jaki jest związany z zawieszeniem postępowania z wniosku o dodatek mieszkaniowy, naruszenia art. 35 § 1 k.p.a. wskutek odstąpienia od załatwienia sprawy z wniosku zawieszeniowego, naruszenia art. 37 § 1 k.p.a. przez pozbawienie skarżącego prawa do skutecznego środka zaskarżenia, naruszenia art. 61 § 3 k.p.a. przez jego niewłaściwe zastosowanie oraz art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., wskutek niezasadnego odstąpienia od zawieszenia postępowania w sprawie wniosku o dodatek mieszkaniowy.
W związku z tym, że w tej części skargi, D. D. skarżył bezczynność organu, zarządzeniem z dnia [...] r. wezwano skarżącego do oświadczenie czy przed wniesieniem skargi do Sądu składał zażalenie na bezczynność organu I instancji do organu wyższego stopnia w trybie art. 37 § 1 k.p.a.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący przesłał w dniu [...] pismo z którego treści wynikało, że nie składał takiego zażalenia i uważa, że złożenie takiego zażalenia nie miałoby sensu ponieważ w związku z tym że organ pozostawił bez rozpoznania jego wniosek to złożenie takiego zażalenia stało się bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Zgodnie z § 2 powyższego przepisu - przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Po myśli art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Jak wynika z akt sprawy, organem, który w powyższej sprawie odstąpił od rozpoznania wniosku o zawieszenie postępowania był Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. a organem nadrzędnym Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. Na wezwanie Sądu [...] r. skarżący, oświadczył, że przed wniesieniem sprawy nie składał żalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. Również z akt sprawy jednoznacznie wynika, że skarżący nie kierował skargi do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w trybie art. 37 § 1 k.p.a. W związku z powyższym uznać należało, że w powyższej sprawie nie został wyczerpany tok administracyjny.
Ponieważ nie został wyczerpany właściwy tok zaskarżenia czynności, skarga jest przedwczesna i jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu, po myśli art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 3 ustawy o Postępowaniu przed sądami administracyjnymi.