Mając powyższe na uwadze, należało zważyć, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym
- gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Stosownie natomiast do treści art. 252 § 1 ppsa osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Z kolei art. 255 ppsa stanowi, że jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Treść powołanych przepisów ppsa nie pozostawia wątpliwości co do tego, że podstawą orzeczenia w przedmiocie prawa pomocy może być wyłącznie ocena rzeczywistego stanu rodzinnego, majątkowego i możliwości płatniczych osoby ubiegającej się o przyznanie tego prawa, przy czym z art. 246 § 1 ppsa jednoznacznie wynika, że to na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar wykazania okoliczności uzasadniających uwzględnienie żądania w tym zakresie. Jeśli więc oświadczenie strony złożone na formularzu PPF jest niewystarczające lub budzi wątpliwości, to wydanie prawidłowego orzeczenia w przedmiocie prawa pomocy jest możliwe dopiero po złożeniu w trybie art. 255 ppsa uzupełniających to oświadczenie dokumentów źródłowych lub dodatkowych oświadczeń.
W trybie powołanego przepisu wystosowano do P. G. wezwanie z dnia 17 maja 2018 r. Skarżącego zobowiązano do nadesłania dokumentów pozwalających zweryfikować wiarygodność oświadczenia z dnia 11 stycznia 2018 r., uzupełnić je o niepodane przez stronę informacje niezbędne do dokonania oceny jej rzeczywistych możliwości płatniczych, a także usunąć wątpliwości, które wzbudziło złożone oświadczenie w kontekście informacji dotyczących sytuacji majątkowej skarżącego, zawartych w aktach postępowania administracyjnego.
Jakkolwiek data urodzenia skarżącego, podana przez niego w rubryce nr 6 formularza wniosku, wskazuje, że nie osiągnął jeszcze wieku emerytalnego (ma 57 lat) i nie jest osobą starą, to jako jedyne źródło utrzymania wskazał on (w rubryce nr 10 formularza wniosku) datki - określone przez siebie jako "drobne" - w wysokości 900 zł miesięcznie. Należy przy tym zauważyć, że wskazana przez wnioskodawcę kwota datków znacznie przekracza kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.). Obecnie wynosi ono bowiem 634 zł miesięcznie (§ 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1058 ze zm.).