Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego N. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi S. K. o wznowienie postępowania w sprawie IV SAB/Wa 189/13 postanawia: przyznać radcy prawnemu N. P. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę S. K. o wznowienie postępowania w sprawie IV SAB/Wa 189/13 dotyczącej bezczynności Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
W dniu 31 stycznia 2014 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.
W piśmie z dnia 14 lutego 2014 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. poinformowała, że pełnomocnikiem z urzędu dla S. K. w niniejszej sprawie wyznaczyła radcę prawnego N. P.
W dniu 13 marca 2014 r. wyznaczona w niniejszej sprawie pełnomocnik z urzędu przesłała do Sądu opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wniosła o przyznanie jej wynagrodzenia z tytułu zastępstwa prawnego i oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490). Przepis § 14 ust. 2 pkt 2) lit. b rozporządzenia stanowi, że stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki określonej w pkt 1), a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zaś stawka minimalna określona w pkt 1 powołanego przepisu w niniejszej sprawie wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie, mając na uwadze wyżej powołane przepisy uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 180 zł (tj. 75 % stawki minimalnej), podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.