Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, , , po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.B. na bezczynność Okręgowej Rady Adwokackiej w K. w przedmiocie ustanowienia adwokata z urzędu p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie
L.B. pismem z dnia [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na odmowę ustanowienia przez Okręgową Radę Adwokacką w K. adwokata z urzędu w celu wniesienia skargi konstytucyjnej.
W piśmie procesowym z dnia [...] nadesłanym do sprawy IV SO/Gl 12/12 (gdzie rozpoznano wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy) skarżący zawarł wniosek o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.
Zarządzeniem z dnia 24 września 2012 r. skarżący został wezwany do oświadczenia, czy wobec treści pisma z dnia [...] podtrzymuje skargę - w terminie 7 dni pod rygorem uznania cofnięcia skargi.
Odpis powyższego wezwania został doręczony skarżącemu w dniu [...] (k. 15 akt sądowych), który pozostawił je bez odpowiedzi.
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej jako "P.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, jednakże może on uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Natomiast zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy skarżący skutecznie cofnął skargę.
W rozpoznawanej sprawie Sąd nie dopatrzył się podstaw, które nakazywałyby uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne, dlatego też cofnięcie skargi przez skarżącego było skuteczne i Sąd jest nim związany.
Na marginesie można wskazać, że sprawa objęta przedmiotem skargi nie podlega kognicji sądu administracyjnego, co pomimo faktu jej cofnięcia stanowiłoby uzasadnioną podstawę odrzucenia skargi.
W tej sytuacji na podstawie przepisu art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.