Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji .
Opisaną w sentencji postanowienia decyzją [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W., (dalej organ II instancji) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego we W. (dalej organ I instancji) z dnia [...] grudnia 2019 r. Nr [...] o stwierdzeniu u M.N. choroby zawodowej: alergiczny nieżyt nosa ( poz. 12 wykazu chorób zawodowych wymienionych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 2009 r. w sprawie chorób zawodowych) W skardze na wskazaną wyżej decyzję organu II instancji z dnia 14 września 2020 r. A sp. z o.o. z/s we W., (dalej Spółka, strona skarżąca), wystąpiła z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że brak wstrzymania jej wykonania i pozostawienie decyzji w obrocie prawnym spowoduje trudne do odwrócenia skutki. W opinii wnioskodawcy, zaskarżona decyzja wydana przy istotnych brakach w postępowaniu jest źródłem dalszych uprawnień, obowiązków stron i może być podstawą do wszczęcia dalszych postępowań w drodze administracyjnej bądź cywilnej. Zdaniem strony skarżącej, biorąc pod uwagę uchybienia w procesie wydania zaskarżonej decyzji, może dojść do sytuacji, w której błędna decyzja zapoczątkuje kolejne postępowania, których wynik zależy od treści skarżonej decyzji.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie nie odnosząc się do wniosku o wstrzymanie jej wykonania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W myśl zasady wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Wyjątkiem od tej reguły ogólnej jest przyznanie sądowi w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., możliwości udzielenia stronie ochrony tymczasowej poprzez wstrzymanie wykonania aktu lub czynności w całości lub w części, chyba że ustawa szczególna wyłącza tę możliwość. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu może nastąpić wyłącznie w wyniku złożonego przez skarżącego wniosku oraz w granicach uznania przyznanego sądowi przez ustawodawcę, wyznaczonego zakresem znaczeniowym przesłanek sformułowanych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. zaistnieniem niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Szkoda, o jakiej mowa w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a., to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Z kolei trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Obowiązkiem strony, która wnosi o udzielenie jej ochrony tymczasowej poprzez wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, jest przedstawienie sądowi tez, twierdzeń oraz dokumentów, które uprawdopodobnią zasadność wniosku.