Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postepowania postanawia zwolnić A. K. od kosztów sądowych
A. K. (dalej: "skarżąca") po doręczeniu jej wezwania do uiszczenia wpisu od skargi w niniejszej sprawie w wysokości 200 zł, zwróciła się do Sądu z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Z informacji zawartych we wniosku sporządzonym na urzędowym formularzu PPF wynika, że skarżąca mieszka wraz synem (ur. [...] grudnia 2004 r) i córką (ur. [...] września 2006 r.). Skarżąca nie posiada nieruchomości. Małoletnia córka skarżącej otrzymała od babci (umowa darowizny z 2014 r.) nieruchomość rolną o pow. 0,47 ha. Dzieci skarżącej są niepełnosprawne (do wniosku skarżąca dołączyła kopię orzeczeń o niepełnosprawności.). Skarżąca i jej dzieci utrzymują się ze świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 1400 zł, zasiłków pielęgnacyjnych i rehabilitacyjnych w łącznej wysokości 506 zł (na dwoje dzieci), oraz alimentów w wysokości 650 zł oraz 850 zł, a ponadto w ramach rządowego programu "Rodzina 500 Plus" otrzymują 1000 zł. Skarżąca wymieniła następujące wydatki miesięczne: opłata za wynajem mieszkania 1200 zł (w załączeniu kopia umowy najmu), energia elektryczna - 80 zł, środki higieny - 100 zł, leki - 100 zł, benzyna 200 zł, rehabilitacja 1000 zł (w tym serwis implantów), wyżywienie 900 zł odzież - 600 zł, telefon - 50 zł, składki szkolne - 100 zł , karta miesięczna - 70 zł.
Rozpoznając wniosek, stwierdzono, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby. Przyznanie prawa pomocy, ma na celu zapewnienie dostępu do sądu stronie, której brak środków finansowych dostęp ten uniemożliwia.
Art. 243 i nast. cytowanej ustawy, przewidują możliwość ubiegania się przez osobę fizyczną o przyznanie prawa pomocy. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym przyznaje się osobie fizycznej, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Oceniając wniosek skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych stwierdzić należy, że skarżąca wykazała, że spełnia wymogi określone we wskazanym wyżej art. 246 § 1 pkt 2. Skarżąca nie pracuje, zajmuje się niepełnosprawnymi dziećmi. Rodzina wynajmuje mieszkanie. Jak wynika z kopii orzeczenia o stopniu niepełnosprawności córki skarżącej, w jej przypadku konieczne jest zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, konieczna jest także stała lub długotrwała opieka lub pomoc innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, jak również istnieje konieczność stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Rodzina utrzymuje się z świadczenia pielęgnacyjnego, zasiłków pielęgnacyjnych i rehabilitacyjnych, alimentów oraz świadczenia "500 Plus" w łącznej wysokości 4.406 zł. Biorąc pod uwagę, że wydatki na wynajęcie mieszkania (1200 zł) oraz rehabilitację niepełnosprawnych dzieci (ok. 1000 zł) wynoszą ok. 2200 zł miesięcznie, to na pozostałe wydatki (w tym na wyżywienie, ubrania, buty, media, środki higieny i inne) pozostaje kwota ok. 2200 zł na cztery osoby (czyli ok. 550 zł na osobę). W tej sytuacji, mając na uwadze aktualny poziom cen i opłat za dobra i usługi utrzymania koniecznego uznano, że uiszczenie wpisu i poniesienie pozostałych kosztów sądowych, mogłoby narazić skarżącą i jej dzieci na uszczerbek utrzymania koniecznego.
Dlatego też na podstawie art. 246 § 1 pkt 2, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.