Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg B. J. oraz Fundacji [...] w S. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę Fundacji [...] w S.
B. J. oraz Fundacja [...] w S. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] lutego 2012 r. o uchyleniu decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] listopada 2011 r. i niestwierdzeniu nieważności decyzji Starosty S. z dnia [...] stycznia 2006 r. w sprawie pozwolenia wodnoprawnego dla [...] sp. z o. o. na odprowadzanie podczyszczonych ścieków deszczowych z terenów bazy [...] i [...] sp. z o. o. w K. w gminie K. do rowu melioracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga Fundacji [...] w S. podlega odrzuceniu z uwagi na brak interesu prawnego do wniesienia skargi.
Zgodnie z art. 50 § 1 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Interes prawny skarżąca Fundacja próbuje wywieść z faktu, że jest użytkownikiem terenu sąsiadującego z terenem objętym pozwoleniem wodnoprawnym oraz z tym, że jej statutowa działalność polega na ochronie środowiska (stanowisko zawarte w piśmie z dnia 20 grudnia 2012 r., nadesłane na wezwanie Sądu do wykazania interesu prawnego pod rygorem odrzucenia skargi).
W związku z powyższym należy wskazać, że prawo użytkowania terenu sąsiadującego z terenem objętym pozwoleniem wodnoprawnym nie jest źródłem interesu prawnego Fundacji w niniejszej sprawie. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą źródłem tego interesu może być jedynie prawo własności lub użytkowania wieczystego, zaś pozostałe prawa rzeczowe czy obligacyjne nie dają tego przymiotu (por. wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2009 r., II OSK 263/09).
Jeżeli chodzi o argument, że działalność statutowa skarżącej Fundacji polega na ochronie środowiska, to nie może być on uwzględniony w kontekście istnienia interesu prawnego po stronie Fundacji do wniesienia skargi. Zgodnie z art. 50 § 1 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Skarżąca Fundacja nie ma uprawnienia do wniesienia skargi, gdyż nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym. Mogłaby jedynie, zgodnie z art. 33 § 2 P.p.s.a., zgłosić udział w postępowaniu w charakterze uczestnika.
Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w postanowieniu z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. akt II FSK 1337/06, jeżeli ustalenie co do braku legitymacji skarżącego jest rezultatem badania jego interesu prawnego odrzucenie skargi uznać należy za dopuszczalne, gdy brak legitymacji skargowej jest ewidentny.
W związku z tym, że sytuacja taka ma miejsce w niniejszej sprawie, skarga Fundacji jest niedopuszczalna i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i art. 58 § 3 P.p.s.a. podlega odrzuceniu.