Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego E. G. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. K. i W. K. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] stycznia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać radcy prawnemu E. G. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 29 lipca 2014 r. ustanowiono dla J. K. i W. K. radcę prawnego z urzędu w sprawie ze skargi wymienionych na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] stycznia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] pełnomocnikiem strony wyznaczyła radcę prawnego E. G.
Wyrokiem z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 531/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. K. i W. K. na powołaną decyzję Głównego Geodety Kraju. Jednocześnie Sąd przyznał radcy prawnemu E. G. kwotę 240 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wyznaczona przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] pełnomocnik J. K. i W. K. zwróciła się o sporządzenie uzasadnienia powołanego wyroku. Odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczono jej przy piśmie z dnia 16 grudnia 2014 r.
W dniu 10 stycznia 2015 r. radca prawny E. G. złożyła do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 19 listopada 2014 r., a także dowód przekazania tej opinii skarżącym.
Jednocześnie pełnomocnik zwróciła się o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że koszty tej pomocy nie zostały zapłacone w całości ani w części.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez radcę prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490).
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł. Stosownie zaś do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka minimalna wynosi 50% wskazanej wyżej kwoty, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwróciła się radca prawny E. G., sprowadzała się do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 531/14. Wyznaczona radca prawny powinna zatem otrzymać wynagrodzenie według stawki określonej w § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) wskazanego rozporządzenia. Ponieważ prowadziła ona sprawę przed wydaniem orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji, opłata wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia.
Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.