Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Monika Stępkowska-Bigiej po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. K. i Z. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi B. K. i Z. K. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: 1. zwolnić B. K. i Z. K. od kosztów sądowych, 2. ustanowić dla B. K. i Z. K. adwokata.
B. K. i Z. K. (skarżący) złożyli w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Ze złożonych na urzędowych formularzach wniosków z dnia 7 stycznia 2017 r. wynika, że skarżący wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. Są osobami w podeszłym wieku (75 i 78 lat), schorowanymi, leczą się u lekarzy specjalistów. Są właścicielami domu. Posiadają nieruchomość rolną o pow. 3.3163 ha, lecz nie prowadzą działalności rolniczej z powodu wieku i chorób. Skarżący otrzymuje emeryturę z dodatkiem pielęgnacyjnym w wysokości 1095,14 zł, zaś skarżąca - emeryturę w wysokości 961,98 zł. Wśród wydatków wymienili m. in. koszty lekarstw, leczenia - ok. 300 zł, energia elektryczna - 240 zł, gaz - 50 zł, woda, ścieki - 40 zł, wywóz śmieci - 16 zł, opał - 350 zł.
Zważono co następuje:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony przez skarżących jest uzasadniony, ponieważ wykazali oni, że nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).
Trzeba podkreślić, że udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym.
Sytuacja dochodowa skarżących jest trudna. Skarżący utrzymują się bowiem ze świadczeń emerytalnych w łącznej wysokości 2057,12 zł. Skarżący są osobami starszymi i schorowanymi, znaczną część dochodów muszą przeznaczać na koszty lecenia i lekarstw (ok. 300 zł miesięcznie), pozostała kwota przeznaczana jest na utrzymanie siebie i domu. W tej sytuacji, należy stwierdzić, że skarżący nie mają możliwości pozyskania środków finansowych, które mogliby przeznaczyć na pokrycie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W konsekwencji zasadnym jest przyznanie im prawa pomocy w żądanym zakresie. Nie sposób bowiem oczekiwać czynienia oszczędności od osób, których dochody wystarczają wyłącznie na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.