Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. R. o przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: - zwolnić skarżącą od kosztów sądowych.
S. R. w dniu 5 listopada 2015 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych. Skarżąca oświadczyła, że wspólne gospodarstwo domowe prowadzi z synem. Na dochód rodziny składa się wynagrodzenie za pracę syna (umowa o pracę na czas okres określony od 1 listopada 2015 r. do 31 lipca 2017 r.) w kwocie 2.016 zł. netto miesięcznie oraz zasiłek stały przyznany skarżącej w wysokości 604 zł. Wnioskodawczyni mieszka w domu jednorodzinnym o powierzchni 110 m2, nie posiada żadnych oszczędności ani przedmiotów wartościowych.
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy jest uzasadniony.
Nie sposób wątpić, że sytuacja dochodowa wnioskodawczyni jest obiektywnie trudna. Skarżąca i jest syn zmuszeni są utrzymać się z dochodu w wysokości 2.600 zł. Ta kwota jest niska jak na potrzeby dwuosobowej rodziny. Sytuacje majątkową rodziny pogarsza dodatkowo konieczność wydatkowania na leczenie syna. Ponadto rodzina nie posiada nieruchomości ani zasobów majątkowych, które mogłoby realnie polepszyć jej byt materialny. Złożone oświadczenia uwiarygodnia przywołana przez strony okoliczność pobierania zasiłku stałego z pomocy społecznej. Fakt przyznania tego zasiłku przez organ pomocy społecznej uwiarygodnia twierdzenia strony o jej złej sytuacji majątkowej. Organy pomocy społecznej dysponują szerokim wachlarzem środków dowodowych pozwalających ustalić rzeczywistą sytuację rodzinną i majątkową. Dlatego zasadnym jest wniosek, że skoro rodzina korzysta z pomocy społecznej to tym samym zasługuje na przyznanie prawa pomocy. Prawo pomocy podobnie jak instytucje pomocy społecznej znajdują swoje źródło w zasadzie państwa socjalnego.
Reasumując, zdaniem Sądu skarżąca wykazała, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania sądowego, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r . - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).
Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy, postanowiono jak w sentencji.