Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Karolina Kisielewicz-Malec po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku P. T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi P. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany numeru PESEL postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, 2). ustanowić adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W..
P. T. w sprawie o sygn. IV SA/Wa 2646/12, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmujący zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata B. M..
Z informacji podanych przez skarżącego w formularzu wynika, że jest on osobą samotną, całkowicie niezdolną do pracy. Utrzymuje się z niewielkiej renty socjalnej (597 zł miesięcznie).Ponadto korzysta z pomocy ośrodka pomocy społecznej, pobierając zasiłek celowy na zakup żywności w wysokości 300 zł miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku ani oszczędności.
Stwierdzono, co następuje:
Strona skarżąca ubiega się o przyznanie prawa pomocy w całości. Ze względu na tak ustalone granice wniosku o prawo pomocy, skarżący powinien udowodnić, że spełnia przesłanki, których mowa w treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, zwana dalej P.p.s.a.). W myśl tego przepisu, prawo pomocy w zakresie całkowitym może otrzymać osoba fizyczna, jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego ze względu na brak jakichkolwiek środków majątkowych zdatnych do pokrycia tych kosztów. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest obiektywnie niemożliwe. Instytucja ta przeznaczona jest przede wszystkim dla osób o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym.
Należy stwierdzić, że wskazane w treści podania PPF okoliczności życia wnioskodawcy w pełni odpowiadają wymogom, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Skarżący pozostaje bez pracy, utrzymuje się z renty pobieranej na podstawie uznania go za niezdolnego do pracy w wysokości 597 zł. oraz z zasiłku z ośrodka pomocy społecznej na zakup żywności w wysokości 300 zł miesięcznie. Jest osobą samotną, a przez to nie może liczyć na pomoc i opiekę rodziny.
W tej sytuacji uznano, że wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego oraz ustanowić profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, gdyż byłby to wydatek wykraczający poza jego możliwości finansowe. Z tego względu, przyznano wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
O wyznaczenie adwokata Sąd zwróci się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.. W tym celu przekaże temu organowi samorządu zawodowego, wraz z odpisem postanowienia o udzieleniu prawa pomocy, wniosek strony zgłoszony w trybie art. 244 § 3 ustawy P.p.s.a., zawierający dane konkretnego adwokata, z którego zastępstwa strona pragnie skorzystać. Ostateczna decyzja co do wyznaczenia pełnomocnika pożądanego przez stronę należy do władz korporacyjnych, które - w miarę możliwości i w porozumieniu ze wskazanym adwokatem - są zobowiązane do jego wyznaczenia dla strony.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.