Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Wnioskiem z dnia 2 marca 2010 r. J.. G., reprezentowany przez pełnomocnika - żonę, wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Zarządzeniem z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 257/10, referendarz sądowy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania z uwagi, iż wniosku nie podpisał osobiście skarżący, a jedynie jego pełnomocnik.
Skarżący od powyższego zarządzeni wniósł, w przewidzianym prawem terminie sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwaną dalej Ppsa), wniesienie w terminie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego powoduje, iż postanowienie to traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 246 § 1 Ppsa prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Przede wszystkim należy zaznaczyć, iż uchwałą składu siedmiu sędziów z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt I OPS 11/09, Naczelny Sąd Administracyjny wyraził stanowisko, że wniosek o przyznanie prawa pomocy może być podpisany także przez pełnomocnika strony. Wobec tego B. G. reprezentującą męża w niniejszym postępowaniu jest uprawniona także do podpisywania w imieniu męża wniosku o prawo pomocy.
Wskazać należy, iż pismem z dnia 14 czerwca 2010 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do nadesłania m.in. wyciągów z posiadanych rachunków, kopii decyzji o przyznaniu dodatków rodzinnych, zaświadczenia o sytuacji rodzinnej.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym i majątkowym, przedstawionym w formularzu PPF wnioskodawca wskazał, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, poza tym w gospodarstwie tym pozostaje ich pięcioro dzieci. Osiąga dochody z tytułu świadczenia rodzinnego w łącznej wysokości 460 zł miesięcznie, ponadto dochody z prac dorywczych około 800 zł.
Z dokumentów nadesłanych na wezwanie Sądu wynika z kolei, że B. G.- żona skarżącego i zarazem jego pełnomocnik jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i bez prawa do zasiłku. Nadesłała także kartę leczenia klinicznego, z której wynika, iż jedno z dzieci wymaga stałej opieki lekarskiej i przyjmowania leków. Nadto pełnomocnik nadesłała wyciąg z posiadanego rachunku bankowego od dnia 2 marca 2010 r. do 18 czerwca 2010 r., którego wynika, że aktualne saldo konta wynosi 54 grosze. Oświadczył także, że aktualnie w gospodarstwie domowym pozostaje także trzech niepracujących synów, natomiast od marca 2010 r. zrobił ok. 5000 zł. Pełnomocnik skarżącego nadesłała także kopię decyzji z dnia [...] listopada 2009 r. o przyznaniu jej prawa do zasiłku rodzinnego oraz zasiłku rodzinnego w kwocie 91 zł na każde dziecko.
Oceniając sytuację majątkową wnioskodawcy Sąd doszedł do wniosku, że znajduje się on w takiej sytuacji materialnej, która kwalifikuje go do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Wnioskodawca i jego rodzina utrzymują się z pomocy państwa oraz prac dorywczych. W ocenie Sądu przedstawione dokumenty i złożone oświadczenia przemawiają za tym, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sad Administracyjny, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 260 Ppsa Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.