Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) lutego 2001 r. nr (...) w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: - umorzyć postępowanie sądowe.
J. G. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) lutego 2001 r. w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2001 r. postępowanie sądowe w sprawie zostało zawieszone przez Naczelny Sąd Administracyjny z uwagi na śmierć skarżącego J. G.
Następnie w sprawie ustalono, iż jedynym następcą prawnym po zmarłym skarżącym jest jego córka W. K.
Wobec powyższego postępowanie sądowe, stosownie do art. 128 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, po.z 1270 zwana dalej P.p.s.a.), zostało podjęte postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2008 r.
Stosownie bowiem do przepisu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy P.p.s.a.
Pismem z dnia 20 listopada 2008 r. skarżąca W. K. poinformowała Sąd, iż nie jest zainteresowana sprawą skargi złożonej przez jej ojca w 2001 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał powyższe pismo za cofnięcie skargi. Sąd stwierdził, że dokonane w/w pismem procesowym cofnięcie skargi jest dopuszczalne oraz skuteczne w świetle przepisu art. 60 ustawy P.p.s.a, zgodnie z którym, w przypadku cofnięcia skargi przez skarżącego Sąd może uznać cofnięcie za niedopuszczalne tylko w sytuacji, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W tej sytuacji, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.