Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie Karolina Kisielewicz-Malec po rozpoznaniu w dniu 2 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. B. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie ze skargi J.R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia ze zboru PESEL danych adresowych postanawia: - przyznać adw. P. B. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1308/14 zwolnił skarżącego od kosztów sądowych i ustanowił dla J. R. adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka pełnomocnikiem skarżącego w niniejsze sprawie wyznaczyła adw. P. B..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 października 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1715/15 oddalił skargę J. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...].
Pełnomocnik skarżącego - adw. P. B. - na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej J. R. z urzędu w postępowaniu przed WSA. Pełnomocnik oświadczył, że pomoc prawna nie została opłacona w całości jak i w części przez stronę skarżącą.
Wniosek o wynagrodzenie za zastępstwo prawne podlega uwzględnieniu. Wynagrodzenie należne adwokatowi za udzieloną pomoc prawną w postępowaniu przed sądem I instancji zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461) wynosi 240 zł. Wynagrodzenie podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3 rozporządzenia).
Wobec powyższego, na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz z § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, orzeczono jak w sentencji postanowienia.