Wniosek o przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie wykonania urządzeń zapobiegających szkodom
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Karolina Kisielewicz - Malec po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. K. o przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...] w przedmiocie wykonania urządzeń zapobiegających szkodom postanawia: 1) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości, 2) ustanowić dla H. K. adwokata z urzędu.

Uzasadnienie

Skarżąca H. K. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Sprawa, którą zainicjowała o sygn. IV SA/Wa 1094/14 nie została zakończona przed sądem I instancji. Na obecnym etapie postępowania strona skarżąca jest zobowiązana do uiszczenia wpisu w wysokości 300 zł.

We wniosku PPF oraz pismach z 24 czerwca 2014r. i z 16 lipca 2014r. wnioskodawczyni oświadczyła, że znajduje się w skomplikowanej sytuacji majątkowej. H. K. prowadzi gospodarstwo domowe wraz z mężem (E. K.) i synem. Trzyosobowa rodzina utrzymuje się głownie dzięki dochodom E. K. w kwocie 2800 zł (ok. 2.530 zł. netto miesięcznie). Strona podniosła, że jej syn K. K. jest osobą niepełnosprawną i otrzymuje rentę w wysokości 825 zł., ona pobiera natomiast świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z opieką nad synem w wysokości 800 zł. miesięcznie. Skarżąca i jej rodzina posiadają dwa dwunastoletnie samochody o łącznej wartości 11.000 zł., nie dysponują oszczędnościami, papierami wartościowymi, przedmiotami wartościowymi.

Stwierdzono, co następuje:

Stosownie do art. 245 § 1, § 2 i 3 P.p.s.a. oraz art. 246 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie zastępcy procesowego m.in. adwokata, radcy prawnego (art. 245 § 2 P.p.s.a.), gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie zastępcy prawnego, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Podkreślenia wymaga, że obowiązek stron ponoszenia kosztów związanych ze swoim udziałem w sprawie wynika z art. 199 P.p.s.a. i dotyczy wszystkich osób posiadających jakiekolwiek środki majątkowe i dochody, jeżeli poniesienie tych kosztów nie będzie wiązało się dla nich z uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i powinno mieć miejsce w sytuacjach, gdy zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. W doktrynie wyrażono pogląd, iż zwolnienie od ponoszenia opłat sądowych jest odstępstwem od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równomiernego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji i dlatego może być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi" Komentarz, wyd. Zakamycze 2005, str. 594).

Zdaniem referendarza, nie ulega wątpliwości, że zarówno wnioskodawczyni jak i Jej rodzina, nie posiada zasobów majątkowych, z których można byłoby pokryć koszty sądowe niniejszej sprawy oraz opłacić wynagrodzenie adwokackie. Łączne dochody osób zamieszkujących z wnioskodawczynią (ok. 4000 zł. miesięcznie) uniemożliwiają jej pokrycie jakichkolwiek kosztów niniejszego postępowania. Kwota, za którą musi utrzymać się rodzina skarżącej podzielona przez liczbę osób tworzących rodzinę daje wartość ok. 1330 zł. Oznacza to, że tak niewielkie środki pieniężne muszą wystarczyć na pokrycie wszelkich kosztów utrzymania jednej osoby w okresie miesiąca. Nie można pominąć, że syn skarżącej jest osobą niepełnosprawną, co powoduje zwiększenie wydatków koniecznych rodziny na zakup lekarstw. W tej sytuacji nie sposób kwestionować, że wnioskodawczyni nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów wszczętego postępowania sądowego. Dlatego należy udzielić stronie pomocy w postępowaniu poprzez zwolnienie wnioskodawczyni od całości związanych ze sprawą kosztów sądowych oraz ustanowienie na jej rzecz pełnomocnika z urzędu.

Wobec powyższego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a. postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1