Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Asesor WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant Referent - stażysta Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2008r. sprawy ze skargi W. H. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia zawiesić postępowanie sądowe
W.H. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] Nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] orzekającą o braku podstaw do stwierdzenia u niej choroby zawodowej - [...] - wymienionej w poz. [...],[...] wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115).
Organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi argumentując, że treść orzeczeń obydwu placówek diagnostycznych (WOMP i IMP w S.) uniemożliwia wydanie decyzji stwierdzającej istnienie choroby zawodowej w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Przy rozstrzyganiu wyżej opisanej skargi powstały wątpliwości, czy przepis art. 237 § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( tekst jedn. Dz.U. Nr 21 z 1998 r., poz. 94 z późn. zm.) oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115) są zgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu.
Powyższe zagadnienie stanowi przedmiot pytania prawnego, skierowanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie do Trybunału Konstytucyjnego postanowieniem z dnia 6 lutego 2007 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Kr 125/06.
Jak podkreśla się w piśmiennictwie - rozszerzenie zawieszenia prejudycjalnego na przypadki wszczęcia postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym zostało podyktowane doświadczeniami praktyki. Możliwość zawieszenia z tego powodu powinna przyczynić się do ujednolicenia orzecznictwa, ale przede wszystkim stwarza podstawę do zapobiegnięcia późniejszemu wznowieniu postępowania (J. P. Tarno, Zawieszenie i podjęcie postępowania, (w:) J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2006, s.282).
Wobec skierowania przez wyżej wymieniony sąd administracyjny pytania prawnego odnośnie konstytucyjności przepisu art. 237 § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach, uzasadnione było zawieszenie postępowania sądowego również w niniejszej sprawie - z uwagi na wyżej opisany przedmiot skargi w tej sprawie.
Wobec powyższego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.