Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 lutego 2008 r. sprawy ze skargi B.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej w kwestii pisma z dnia [...] oznaczonego jako "zażalenie" na postanowienie z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt IV SA/Gl 1077/07 postanawia: odrzucić zażalenie z dnia [...]
Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt IV SA/Gl 1077/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę B.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej. Postanowienie to wraz z uzasadnieniem zostało prawidłowo doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu [...].
Adwokat J.P. w piśmie z dnia [...], oznaczonym jako "zażalenie" na powołane powyżej postanowienie tut. Sądu z dnia 20 grudnia 2007 r. wskazał, że wadliwie ustalono stan faktyczny sprawy oraz domagał się jego uchylenia i nadania tej sprawie dalszego biegu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Bezspornie w rozpoznawanej sprawie, z powodu nie uzupełnienia w terminie braku formalnego, odrzucona została skarga pełnomocnika B.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.
Przepis art. 173 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm., zwanej w skrócie P.p.s.a.) stanowi, że od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Natomiast zgodnie z art. 194 § 1 P.p.s.a. zażalenie jest środkiem odwoławczym, który przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w tym przepisie.
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia było postanowienie o odrzuceniu skargi, a więc kończące postępowanie sądowe w sprawie. Na to postanowienie przysługiwała więc skarga kasacyjna, a nie zażalenie. Tymczasem pełnomocnik skarżącego wniósł zażalenie na przedmiotowe postanowienie, a nie skargę kasacyjną. Skoro pismo to zostało wniesione przez profesjonalnego pełnomocnika Sąd zobowiązany był potraktować je zgodnie z jego brzmieniem, czyli jako zażalenie, tym bardziej, iż Sąd nie był uprawniony do merytorycznej oceny zgłoszonych w zażaleniu zarzutów pod kątem ich zgodności z normą art. 174 P.p.s.a. W związku z tym, iż wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowienie z dnia 20 grudnia 2007 r. mogło zostać skutecznie zaskarżone tylko przez wniesienie skargi kasacyjnej, zatem wniesienie środka odwoławczego jakim jest zażalenie, należało uznać za niedopuszczalne.
W tym stanie sprawy na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.