Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z wniosku T. G. o wymierzenie Staroście [...] Wschodniemu grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie niezałatwienia wniosku z dnia 25 marca 2014r. o ujawnienie punktu osnowy geodezyjnej postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy. k.p.
T. G. złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi wniosek o wymierzenie Staroście [...] Wschodniemu grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie niezałatwienia wniosku z dnia 25 marca 2014r. o ujawnienie punktu osnowy geodezyjnej.
Skarżący złożył również wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący wskazał dom z 1949r. o powierzchni 120 m2, zamieszkały w połowie przez rodziców oraz użytki rolne o powierzchni 1,9192 ha (1,3011 ha przeliczeniowego). Dochód skarżącego stanowi wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, które w okresie ostatnich trzech miesięcy wynosiło średnio 2 743,90 zł brutto (1 982,98 zł netto). Skarżący wyjaśnił, że obciąża go obowiązek alimentacyjny na rzecz dwóch córek w kwocie 860 zł miesięcznie, dojeżdża do pracy 62 km dziennie i pracuje w systemie zmianowym.
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2014r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę 50 zł i oddalił wniosek w pozostałym zakresie.
W sprzeciwie od tego postanowienia skarżący wniósł o jego uchylenie i całkowite zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucję zwolnienia od kosztów sądowych reguluje rozdział 3 dział V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
Zgodnie z art. 260 p.p.s.a. w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Oznacza to, iż wojewódzki sąd administracyjny nie dokonuje merytorycznego rozpoznania sprzeciwu. W razie jego skutecznego wniesienia zaskarżone zarządzenie lub postanowienie automatycznie traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu musi zostać rozpoznana przez sąd (zob. H. Knysiak-Molczyk [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Tadeusz Woś (red.), Warszawa 2005, s. 654). Wobec skutecznego wniesienia przez skarżącego sprzeciwu, z mocy art. 260 p.p.s.a. postanowienie z dnia 18 lipca 2014r. utraciło zatem moc, a wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu przez sąd w świetle przesłanek warunkujących jego uwzględnienie.
Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 p.p.s.a.). Stosownie do art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje, zgodnie z § 2 tegoż przepisu, zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje natomiast, według § 3 powołanego przepisu, zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.