Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego W. B. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu w sprawie z wniosku Z. B. w przedmiocie wymierzenia grzywny Okręgowej Radzie Adwokackiej postanawia: oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2010 r. ustanowiono dla skarżącego radcę prawnego (k. 31), którego Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych wyznaczyła pierwotnie w osobie mecenas M. S. (k. 45). Za podjęte przed sądem administracyjnym pierwszej instancji czynności polegające na sporządzeniu w imieniu strony pisma procesowego (k. 52-56) oraz udział w rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie (k. 81) wyznaczona radca prawny otrzymała stosowne wynagrodzenie (k. 82) a po złożeniu przez stronę przeciwną zażalenia (k. 104-107) na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 lutego 2011 r. (k. 82) jej substytutka sporządziła odpowiedź (k. 123-127)
Następnie Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych, wyznaczyła w miejsce mecenas M. S. radcę prawnego W. B. (k. 136).
Wyznaczony w ten sposób przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych radca prawny W. B. w nadanym dnia 24 czerwca 2011 r. (vide: koperta) do Naczelnego Sądu Administracyjnego piśmie datowanym na 16 czerwca 2011 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko strony w sprawie, wnosząc jednocześnie o zasądzenie na swoją rzecz wynagrodzenia za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego na zasadzie prawa pomocy, według norm przepisanych z uwzględnieniem stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności. Rzeczony radca prawny oświadczył, że przedmiotowe wynagrodzenie nie zostało zapłacone w całości.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. 02/163/1349 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (§1 rozp.). Gdy zaś chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi to rodzaj czynności i wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 4 rozporządzenia przepis §14 ust. 2 rozporządzenia.
Wskazując na powyższe zwrócenia uwagi, że po pierwsze w złożonym wniosku o przyznanie wynagrodzenia za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego radca prawny W. B. nie określił rodzaju czynności, które przedsięwziął w sprawie i za które domaga się od Skarbu Państwa wynagrodzenia. A pod drugie, że przyjmując dla radcy prawnego W. B. stanowisko nawet najbardziej korzystne, że ową czynnością było zredagowanie przedmiotowego pisma gdzie podtrzymał dotychczasowe stanowisko strony wnosząc o oddalenie zażalenia ORA, nie można tracić z pola widzenia kwestii fundamentalnej. Mianowicie, że zredagowanie owego pisma nie nastąpiło w postępowaniu zażaleniowym lecz już po wydaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia w sprawie. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest bowiem proste zestawienie daty postanowienia NSA z dnia 15 czerwca 2011 r. z datą sporządzenia przez radcę prawnego W. B. przedmiotowego pisma tj. 16 czerwca 2011 r. - nie wspominając o chwili jego nadania tj. 24 czerwca 2011 r. (vide: koperta). Radcy prawnemu W. B. trudno wreszcie przypisywać autorstwo odpowiedzi na zażalenie ORA, gdyż to sporządziła substytutka mecenas M. S.
Biorąc zatem wszystko to pod uwagę i pamiętając, że ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy radca prawny otrzymuje wynagrodzenie w związku z faktycznym udzieleniem stronie pomocy prawnej należało odmówić wnioskowi a w związku z tym orzeczono jak w sentencji na podstawie powołanych w uzasadnieniu przepisów.