Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. H. na bezczynność Prezesa Sądu Apelacyjnego w przedmiocie doręczenia kserokopii pisma oraz wskazanie sposobu jego załatwienia p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r. skarżący J. H. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Prezesa Sądu Apelacyjnego .
Skarżący zarzucił "bezczynność i przewlekłość postępowanie organu" w sprawie administracyjnej i domagał się wyznaczenia Prezesowi Sądu Apelacyjnego dodatkowego siedmiodniowego terminu na załatwienie "wniosku z dnia [...] listopada 2009 r. oraz doręczenie kserokopii pisma z dnia [...] lipca 2009 r."
Rozpoznając powyższą skargę WSA w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)- zwanej dalej ppsa, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej. W ramach tej kontroli sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na bezczynność organów (art. 3 § 2 pkt 8 ppsa).
Bezczynność organu może dotyczyć sprawy wydania decyzji administracyjnej, postanowienia albo podjęcia innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej w kwestii uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Z akt sprawy wynika, że pismo skarżącego J. H. z dnia [...] lipca 2009 r., nazwane zażaleniem, odnosi się do postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym (sprawa o prawo do renty z tytułu choroby zawodowej, objęta sygn. akt: VIII U [...]), zaś wniosek skarżącego z dnia [...] listopada 2009 r. dotyczy doręczenia mu kserokopii ww pisma oraz wyjaśnienia sposobu jego załatwienia.
Okoliczności te wskazują, że poruszane przez skarżącego kwestie nie mieszczą się w kategorii sprawy z zakresu działania organów administracji publicznej.
W konsekwencji wniesiona skarga była niedopuszczalna i podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ppsa.