Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie wpisu do rejestru zgromadzeń postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 (sto) zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
W dniu 18 stycznia 2021 r. bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynęła skarga M. J. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie wpisu do rejestru publicznego - rejestru zgromadzeń.
W uzasadnieniu skargi strona wskazała, że zawiadomieniem z dnia 23 października 2020 r. skarżący notyfikował zgromadzenie publiczne zwołane na dzień 24 października 2020 r. godz. 19. W udzielonych skarżącemu odpowiedziach z dnia 23 października 2020 r. organ poinformował skarżącego o warunkach odbycia zgromadzenia, przeszkodach w jego odbyciu, sugerując zmianę daty zgromadzenia. Jednak do dnia sporządzenia skargi nie zarejestrowano zgromadzenia w rejestrze publicznym, zaś w ocenie skarżącego nie istnieje podstawa do niezałatwienia jego zawiadomienia poza jakąkolwiek procedurą.
W odpowiedzi na skargę organ podkreślił, że zgłoszone przez skarżącego zgromadzenie, odbywające się w K. w dniu 24 października 2020 r., została zgłoszona do Urzędu Miasta K. bez zachowania ustawowego terminu, określonego w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach. W tej sytuacji nie zaistniały więc przesłanki do umieszczenia stosownych informacji na stronie Biuletynu Informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.), dalej zwanej w skrócie: "P.p.s.a.", dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy, stosownie do treści § 2 powyższego przepisu, rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. w sprawie ze skargi na bezczynność organu administracji takim środkiem zaskarżenia jest ponaglenie, o którym mowa w art. 37 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735, dalej w skrócie: "K.p.a.").
Jak wynika bowiem z treści art. 37 § 1 pkt 1 K.p.a. stronie służy prawo wniesienia ponaglenia, jeżeli nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność). Ponaglenie wnosi się do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie (art. 37 § 3 pkt 1 K.p.a.); do organu prowadzącego postępowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia (art. 37 § 3 pkt 2 K.p.a.).
Wreszcie na mocy art. 53 § 2b P.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
Z powołanych wyżej przepisów bezspornie wynika, że wnosząc skargę na bezczynność organu administracji skarżący obowiązany jest wykazać, że skorzystał z trybu przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a.