Skarga Magdaleny Z. i Izabeli Z. (...) s.c. na bezczynność Ministra Finansów w części dotyczącej rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Ministra Finansów , a w części pozostałej skargę odrzucił na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Tezy

Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kpa nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie sądowe w sprawie ze skargi Magdaleny Z. i Izabeli Z. (...) s.c. na bezczynność Ministra Finansów w części dotyczącej rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 1998 r., a w części pozostałej skargę odrzucił na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Uzasadnienie

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 lutego 1999 r. "M." spółka cywilna zarzuciła ministrowi finansów bezczynność w sprawie prowadzenia postępowania skargowego w trybie art. 227 i nast. Kpa. Skarga dotyczyła działalności Urzędu Skarbowego w R., który zakwestionował prawo spółki do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia drukarki fiskalnej. W związku z tym spółka wniosła o zobowiązanie ministra do merytorycznego ustosunkowania się do przedstawionej kwestii.

Ponadto spółka zarzuciła nie rozpatrzenie zażalenia /w ciągu 5 miesięcy od dnia złożenia/ na postanowienie Ministra Finansów z 26 sierpnia 1998 r. W postanowieniu tym, wydanym na podstawie art. 201 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, Minister Finansów zawiesił postępowanie podatkowe z uwagi na wszczęcie postępowania sądowego przez naczelny Sąd Administracyjny w sprawie ze skargi spółki "M." na decyzję Izby Skarbowej w R. utrzymującej w mocy wyżej wymienione decyzje Urzędu Skarbowego w R.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie. Podniósł, że zażalenie na postanowienie Ministra Finansów zostało już załatwione postanowieniem z dnia 11 czerwca 1999 r., w którym uchylono zaskarżone postanowienie z dnia 26 sierpnia 1998 r. i umorzono postępowanie w sprawie. W tym postanowieniu pouczono stronę, że służy na nie skarga do NSA.

Co do kwestii związanej ze skargą spółki na działalność Urzędu Skarbowego w R. minister poinformował, że udzielono spółce odpowiedzi, iż jej pismo nie może być załatwione w trybie przepisów działu VIII Kpa, gdyż zgodnie z art. 221 Kpa prawo do składania skarg i wniosków przysługuje jedynie obywatelom i organizacjom społecznym. Spółka może natomiast złożyć wniosek do Ministra Finansów o wzruszenie kwestionowanych decyzji na podstawie Ordynacji podatkowej.

Na rozprawie pełnomocnik Ministra Finansów zmodyfikował stanowisko ministra i wniósł o umorzenie postępowania sądowego w części dotyczącej nie rozpoznania zażalenia na postanowienie, a w pozostałej części o odrzucenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna. Zawarty w niej zarzut nie rozpatrzenia zażalenia przez Ministra Finansów wobec wydania przez ten organ postanowienia z dnia 11 czerwca 1999 r. stał się bezprzedmiotowy. Stąd podnosi wszakże, że załatwienie tej sprawy odbyło się z naruszeniem wskazanego w art. 139 par. 3 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej terminu. Fakt ten nie miał jednak wpływu na orzeczenie sądu, bowiem w momencie wyrokowania nie można już zarzucić organowi bezczynności. Z tej przyczyny wydanie wyroku w tej części stało się zbędne i na podstawie art. 355 par. 1 Kpc w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym sąd umorzył postępowanie sądowe. Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kpa nie podlega natomiast kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sąd kontroluje bowiem działalność administracji publicznej w zakresie określonym w ustawie, a ta część aktywności administracji nie została wymieniona w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Sąd może rozpoznawać skargi na bezczynność administracji tylko w przypadkach określonych w tym przepisie. Wobec powyższego w pozostałej części Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, odrzucił skargę.

Strona 1/1