Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Anna Moskała po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2010 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi L. L., na Sąd Rejonowy dla W. S., w przedmiocie zwrotu nadpłaconej kwoty za kartę pojazdu, postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. L. L. (zwany dalej skarżącym), złożył w tutejszym Sądzie skargę, w której zaskarżył - jak to ujął - "decyzję Sądu Rejonowego - S. w sprawie sygn. akt [...] z dnia [...] r.". W dalszej części pisma skarżący wskazał, że "Sąd na rozprawie (...) stwierdził, iż nie leży w jego gestii rozstrzyganie tego sporu. Zawiesił rozprawę do dnia rozstrzygnięcia tego przez sąd administracyjny". Do pisma skarżący dołączył kopie dokumentów z treści których wynika, że sprawa zawisła przed Sądem Rejonowym dla W. S. [...] W. C., a dotyczy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U6/2004.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Według art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 tej ustawy).
Zakres sprawowanej kontroli precyzuje natomiast art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."). Przepis ten ustanawia jednocześnie wyczerpujący katalog określający przedmiotowy zakres kognicji sądów administracyjnych.
Właściwość przedmiotowa sądów w sprawach dotyczących zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu była przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego (uchwała z dnia 16 maja 2007 r., sygn. akt III CZP 35/07) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (uchwała z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 3/07).
Na szczególną uwagę, ze względu na charakter rozpoznawanej sprawy, zasługuje fragment uzasadnienia uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w którym stwierdzono, że skierowane do organu żądanie zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu, uiszczonej na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, jest sprawą administracyjną, którą organ załatwia w drodze aktu lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Przyjęcie takiego stanowiska nie oznacza, że tym samym jest niedopuszczalna droga sądowa przed sądem powszechnym dla dochodzenia roszczenia o zapłatę, którego podstawę stanowi nienależne pobranie opłaty za wydanie karty pojazdu. Należy bowiem podzielić stanowisko wyrażone w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007 r., sygn. akt III CZP 35/07, iż o dopuszczalności drogi sądowej przed sądem powszechnym decyduje przede wszystkim podstawa prawna wskazana przez powoda, a nie to czy określone roszczenie rzeczywiście istnieje. Należy przy tym dodać, że stwierdzenie w postępowaniu sądowoadministracyjnym, że określony obowiązek administracyjny strony istnieje lub nie istnieje w określonym zakresie, nie wyklucza dochodzenia przez stronę roszczenia o zapłatę w zakresie dotyczącym tego obowiązku, jeżeli organ nie wykona świadczenia. Rozstrzygnięcie sądu administracyjnego o istnieniu lub nieistnieniu takiego obowiązku może mieć zasadnicze znaczenie w toku rozpoznawania sprawy cywilnej o zapłatę (ONSAiWSA 2008/2/23, Prok.i Pr.-wkł. 2008/9/47).