Wniosek w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędzia WSA Waldemar Śledzik, po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku uczestnika J. K. o wyłączenie składu orzekającego w osobach: Sędziego WSA Artur Kot Sędziego WSA Bożena Dziełak Sędziego WSA Ewa Radziszewska - Krupa w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia: oddalić wniosek

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżąca, E. K. złożyła w niniejszej sprawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na rozprawie w dniu 24 lipca 2014 r., pełnomocnik Skarżącej - J. K., będący jednocześnie uczestnikiem w sprawie, wniósł do protokołu rozprawy wniosek o wyłączenie od orzekania składu Sądu orzekającego w dniu rozpoznania sprawy.

Wniosek uzasadnił niedopuszczalną kolejnością rozpatrywania spraw tzn. że na tę samą godzinę, w tym samym dniu, wyznaczone zostały na rozprawę sprawa w przedmiocie zaliczenia wpłaty z dnia 9 lipca 2013 r. na poczet zaległości w podatku od czynności cywilnoprawnych o sygnaturze akt III SA/Wa 2905/13, oraz sprawa niniejsza w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego. W opinii wnioskodawcy, najpierw należy rozpatrzyć sprawę w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego, a następnie po sporządzeniu uzasadnienia w tej sprawie, orzec w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości w podatku od czynności cywilnoprawnych. Składowi orzekającemu w sprawie zarzucono stronniczość, przejawiającą się uznaniem, że zaległości podatkowe są już faktem.

Wnioskodawca wyraził także niezadowolenie z postępowania organów podatkowych, które w jego ocenie, w niektórych przypadkach bezpodstawnie odstępują od ustalenia w drodze oszacowania wartości nieruchomości na potrzeby określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych należnego w związku ze zbyciem nieruchomości. Natomiast w innych sprawach - w tym również w niniejszej sprawie - organy podatkowe podejmują takie działania. Uczestnik postępowania tytułem przykładu wskazał na sprawę o sygn. akt I OSK 2678/12 jaka toczy się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, gdzie wedle jego relacji doszło do ewidentnego zaniżenia ceny zakupionej nieruchomości, a mimo to organy podatkowe nie dokonały ustalenia jej rzeczywistej wartości w drodze oszacowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek uczestnika postępowania J. K. o wyłączenie składu orzekającego w niniejszej sprawie nie może zostać uwzględniony.

Wskazać w tym miejscu należy, iż instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez Sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy.

Strona 1/2