Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Alojzy Skrodzki, , po rozpoznaniu w dniu 10 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. D. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia [...] kwietnia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie

Skarżąca wniosła w dniu 27 czerwca 2005 r. (data stempla pocztowego) skargę na decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia [...] kwietnia 2005 r. w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego.

Zaskarżoną decyzję doręczono Skarżącej w dniu 25 kwietnia 2005 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru). Zawierała ona prawidłowe pouczenie o możliwości, trybie i terminie złożenia skargi do sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.; dalej powoływanej jako p.p.s.a.) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Skargę wniesioną po upływie tego terminu Sąd odrzuca na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

W rozpatrywanej sprawie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upływał w dniu 25 maja 2005 r. (środa). Oznacza to, iż Skarżąca nadając skargę w dniu 27 czerwca 2005 r. uczyniła to z uchybieniem wskazanego wyżej terminu.

Z akt sprawy wynika wprawdzie, iż Skarżąca w dniu 24 maja 2005 r., tj. w czasie, gdy biegł termin do wniesienia skargi, przesłała skierowane do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu pismo, w którym zwróciła się z prośbą o "przedłużenie terminu możliwości złożenia ewentualnej skargi" o kolejne trzydzieści dni, powołując się na sprawy zawodowe i osobiste, jednakże instytucja przedłużenia lub skrócenia terminu dotyczy wyłącznie terminów sądowych. Zgodnie bowiem z art. 84 p.p.s.a. przewodniczący może z ważnej przyczyny przedłużyć termin sądowy z urzędu lub na wniosek strony zgłoszony przed upływem terminu, a także skrócić termin sądowy na wniosek strony. Uprawnienie w tym zakresie przysługuje również sądowi.

Z cytowanego przepisu wynika zatem, że terminy ustawowe są terminami, których bieg nie może ulec ani przedłużeniu, ani skróceniu. Terminem ustawowym jest bez wątpienia termin do wniesienia skargi, określony w art. 53 § 1 p.p.s.a.

Skoro więc termin ten, jak wywiedziono wcześniej, nie podlega przedłużeniu, wniosek Skarżącej o przedłużenie terminu do złożenia "ewentualnej skargi" nie mógł zostać uwzględniony.

Sąd zauważa jednocześnie, iż w niniejszej sprawie brak było również podstaw do potraktowania wniosku Skarżącej o przedłużenie terminu jako wniosku o jego przywrócenie. Jak się bowiem podkreśla w literaturze (zob. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, str. 211) możliwość taka istnieje jedynie w przypadku, gdy wniosek o przedłużenie terminu jest spóźniony. Sytuacja taka w rozpatrywanej sprawie nie miała miejsca jako że Skarżąca przedmiotowy wniosek zgłosiła w dniu 24 maja 2005 r., tj. przed upływem terminu do wniesienia skargi.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 oraz § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1