Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sobocha, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. N. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi R. N. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu wraz z pozostałymi członkami zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za miesiące od grudnia 2008 r. do marca 2009 r. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych
We wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżący - R. N. , reprezentowany przez pełnomocnika adwokata A. W. , wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi ponad kwotę 100 zł. Skarżący oświadczył, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i małoletnią córką. Nie posiada żadnego majątku ani oszczędności. Dom jednorodzinny i samochód stanowią majątek żony, z którą od 2009 r., skarżący pozostaje w rozdzielności majątkowej. Skarżący oświadczył ponadto, ze uzyskuje dochód ze stosunku pracy w wysokości ok. 1.680 zł brutto, a jego żona w wysokości ok. 3.500 zł brutto.
Do wniosku skarżący załączył swoje zeznania podatkowe za 2013 i 2014 r.
Pismem z 12 sierpnia 2015 r. skarżący został wezwany do nadesłania dodatkowych dokumentów oraz złożenia dodatkowych oświadczeń dotyczących jego sytuacji finansowej.
W odpowiedzi skarżący nadesłał zeznanie podatkowe żony, wyciąg z rachunku bankowego żony, zaświadczenie o zarobkach, zestawienie miesięcznych dochodów i wydatków rodziny. Skarżący wyjaśnił również, że od dłuższego czasu nie korzysta z rachunku bankowego, w związku czym nie może przedstawić wyciągów z tegoż rachunku.
Postanowieniem z 23 września 2015 r. Referendarz sądowy odmówił Skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Skarżący złożył od powyższego postanowienia sprzeciw. Zarzucił, że Referendarz niewłaściwie zastosował przepisy o prawie pomocy poprzez przyjęcie, że Skarżący może bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny uiścić wpis sądowy. Nie uwzględnił czy żona Skarżącego wspomaga go finansowo. Skarżący zarzucił, że Referendarz dokonał sprzecznych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej zwana: "P.p.s.a.") prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 P.p.s.a.).
Przyznanie prawa pomocy uzależnione jest od spełnienia przesłanek określonych w art. 246 P.p.s.a. Zgodnie z § 1 pkt 1 tego artykułu osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast stosownie do § 1 pkt 2 ww. artykułu przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Przyjętą regułą jest, iż obowiązkiem stron jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w postępowaniu. Przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy należy traktować, jako odstępstwo od powołanej zasady, powodujące uszczuplenie dochodów państwa. Przysługujące Sądowi prawo do zwalniania od kosztów sądowych nie ma charakteru pełnego, swobodnego uznania, lecz podlega określonym regułom, których należy bezwzględnie przestrzegać przy każdorazowym rozpatrywaniu takiego wniosku. W szczególności, do obowiązków Sądu należy ocena złożonego przez wnioskodawcę oświadczenia i ewentualna jego weryfikacja, w celu wyważenia interesu ogółu (Skarbu Państwa) i słusznego interesu jednostki (obywatela). Rozpoznając wniosek należy uwzględnić sytuację majątkową Skarżącego oraz jego zdolności płatnicze na tle wysokości wymagalnych kosztów sądowych.